Η εξομολόγηση του γισ τον καρκίνο
Την πρώτη του συνέντευξη μετά την είδηση πως πέρασε καρκίνο έδωσε ο Γιώργος Καραμίχος. Ο ηθοποιός συγκλόνισε εξιστορώντας το πώς βίωσε όλες τις φάσεις, από τη στιγμή που έμαθε πως κάτι δεν πάει καλά, τη νοσηλεία του αλλά και το πώς αντιμετωπίζει την περιπέτειά του τώρα.
Μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό» με τον Γιώργο Λιάγκα, ο Γιώργος Καραμίχος αναφέρθηκε, αρχικά, στο πώς έμαθε πως κάτι υπάρχει στους πνεύμονές του. «Έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα. Η επέμβαση έγινε 24 Μαρτίου. Πήγα με την κόρη μου για να κάνουμε εξετάσεις, μετά τον κορονοϊό. Δεν είχα κανένα σύμπτωμα, είχα έτοιμη βαλίτσα, καθώς την επόμενη ημέρα το πρωί θα πετούσα για Αμερική. Ευτυχώς, η Ρεγγίνα μου ήταν μία χαρά, αλλά εμένα με κράτησαν. Περίμεναν τα πρώτα αποτελέσματα, επειδή, όμως, η κόρη μου έπρεπε να φύγει, τους ρώτησα αν θα περιμένουμε πολλή ώρα. Μου είπαν πως θα έρθει ο διευθυντής να μου μιλήσει. Μου είπε ότι βρήκαν έναν όζο στο πνεύμονα, στον άνω λοβό του αριστερού, κάτι που δεν υπήρχε πριν από 1,5 χρόνο που είχα κάνει ξανά ακτινογραφία».
«Εγώ ήθελα να φύγω, τους είπα ότι θα κάνω τις εξετάσεις σε έναν μήνα. Τότε κατέβασε τη μάσκα ο διευθυντής και μου είπε ότι με περιμένουν τώρα για αξονική. Μου έκαναν εισαγωγή, ενώ εγώ τους έλεγα ότι πρέπει να φύγω γιατί πετούσα για Αμερική. Μου είπαν “είναι δική σας η ζωή, απλώς εμείς δεν θα το αφήναμε”. Έτσι, με έπεισαν»
«Μετά μπήκα σε έναν αγώνα, μέχρι να βρω γιατρούς κτλ. Μίλησα με πολλούς γιατρούς. Έκανα την επέμβαση στο Υγεία, αφαιρέθηκε όλος ο άνω λοβός. Βρέθηκε στην ταχεία βιοψία κακοήθεια, αφαίρεσαν και λεμφαδένες προληπτικά. Ήμουν στην εντατική 2 ημέρες, ξύπνιος».
«Περιμέναμε τη βιοψία για να δείξει αν θα χρειαστεί χημειοθεραπεία. Μετά από τρεις εβδομάδες βγήκε η βιοψία και έδειξε ότι οι λεμφαδένες είναι καθαροί και ο φλοιός του πνεύμονα ήταν καθαρός. Αυτά είναι τα βασικά, γιατί από εκεί θα μπορούσε να πάει παντού. Αλλά ήταν τρεις εβδομάδες που λες: “Έχει πάει κάπου αλλού; Θα ζήσω;”. Μετά βγήκε ότι ήταν καθαρή, αλλά κάποια λεμφικά έμβολα είχαν φύγει από εκεί, ήταν πολύ κοντά στους λεμφαδένες. Αυτό σημαίνει ότι αν είχα φύγει για Αμερική και ερχόμουν μετά από τρεις εβδομάδες, μπορεί να είχε χτυπήσει λεμφαδένες, μπορεί να ήταν παντού».
«Ευτυχώς, μέσα σε όλη την ατυχία, όλα τα άλλα ήταν καλά. Ξεκινάω σήμερα ένα χάπι, το οποίο θα παίρνω κάθε μέρα για ενάμιση χρόνο. Έχει κάποιες παρενέργειες, μπορεί να έχει ναυτία, δεν ξέρω ακόμα τι, θα κάνω και όλα τα υπόλοιπα, θα προσέχω συναισθήματα, δίαιτες…».
«Όλοι οι γιατροί μου είπαν “μην ψάχνετε την αιτία, δεν έχει σημασία“. Αυτό το συγκεκριμένο μου είπαν ότι δεν έχει σχέση με το κάπνισμα, μου είπαν ότι το εμφανίζουν πολλοί δίχως να έχουν καπνίσει ποτέ. Με βάση τις συμπτώσεις έχει να κάνει με τη μόλυνση του περιβάλλοντος, επειδή έζησα 10 χρόνια Λος Άντζελες που ήταν δύσκολο με τη μόλυνση και με τα air condition κι όλα αυτά που έχει. Αλλά το “γιατί σε εμένα” δεν το ρώτησα ποτέ και δεν έχει καμία σημασία».
«Δεν φοβήθηκα, εκείνη τη στιγμή βγαίνει το ένστικτο της επιβίωσης, που λέει “τώρα το πάμε μέρα – μέρα“. Την ημέρα που έμαθα ότι δεν θα κάνω χημειοθεραπεία, ξέσπασα, έκλαψα για πρώτη φορά. Από την πρώτη στιγμή που το έμαθα, έχω δει τη ζωή πολύ αλλιώς. Είναι σαν να πέρασαν από μπροστά μου όλοι οι άνθρωποι της ζωής μου», κατέληξε ο ηθοποιός.
