Ο εκκεντρικός τύπος που σκαρφάλωνε πάνω στα ηχεία, φώναζε στους θεατές και αφόδευε πάνω στη σκηνή
Στην ανακοίνωση μιας ταινίας για τον «Joker» πολλοί παραξενεύτηκαν με το όνομα του Τοντ Φιλιπς στη σκηνοθεσία, καθώς είναι ένας άνθρωπος που έχει σκηνοθετήσει μερικές από τις πιο γνωστές κωμωδίες.
Υπήρχε όμως μια άγνωστη ιστορία, για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από αυτή την συγκεκριμένη, η σκηνοθεσία ενός ντοκιμαντέρ για την ζωή του ενός άλλου διαταραγμένου θρύλου της πανκ του Τζι Τζι Άλλεν.
Είναι Ιούνιος του 1991 όταν ένας άνδρας υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, μεθυσμένος και γυμνός εισβάλει στην αίθουσα προβολών του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και αρχίζει να ουρλιάζει πετώντας μπουκάλια και τραυματίζοντας μια γυναίκα.
Η προβολή σταμάτησε και εκείνος εξαφανίστηκε πριν έρθει η Aστυνομία. Ο άνδρας αυτός ήταν ο Τζι Τζι Άλλεν, ένας τραγουδιστής της πανκ που είχε μόλις αποφυλακιστεί μετά από ποινή δύο χρόνων για τον ξυλοδαρμό της συντρόφου του.
Η ταινία που προβαλλόταν ήταν ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή του με τίτλο Hates: GG Allin and the Murder Junkies και ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τοντ Φιλιπς.
Η περσόνα του Τζι Τζι Άλλεν, ο τρόπος ο οποίος φερόταν και κάποιες ομοιότητες στη ζωή του θα έλεγε κανείς πως κρύβει ομοιότητες με την σκοτεινή περσόνα του Τζόκερ.
Η γέννηση και η σκοτεινή ζωή
Ο Αλίν γεννήθηκε ως Ιησούς Χριστός Αλίν στο Λάνκαστερ και ήταν ο νεότερος από τους δυο γιους της οικογένειας.
Το όνομα αυτό του δόθηκε επειδή ο πατέρας του είπε στη γυναίκα του, ότι τον επισκέφτηκε ο Χριστός και του είπε πως το μωρό θα είναι ένας καταπληκτικός άνδρας αφοσιωμένος στο Μεσσία.
Στην εφηβεία ο αδερφός του τον φώναζε «Τζι Τζι» το οποίο αργότερα έγινε «GG». H οικογένεια του ζούσε σε μια ξύλινη καλύβα χωρίς ηλεκτρικό και νερό.
Ο πατέρας ήταν θρήσκος και όπως είπε αργότερα ο Τζι Τζι ήθελε να τους σκοτώσει. Τους είχε απαγορεύσει την «απόλαυση» και τις επαφές με άλλους.
Ζούσαν σαν φυλακισμένοι και η μητέρα του προσπάθησε να αποδράσει πριν ζητήσει διαζύγιο. Ο πατέρας του προσπάθησε να τον απαγάγει.
Το 1961 οι γονείς του πήραν διαζύγιο και η πνευματική του αστάθεια επιδεινώθηκε. Η μητέρα του άλλαξε το όνομα του σε Κέβιν Μιχαήλ. Ο ίδιος πήγε σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες και δέχεται bullying από τους μαθητές.
Στη δεύτερη χρονιά του σχολείου παρακολουθεί την τάξη του ροκ και αρχίζει να ντύνεται περίεργα. Ο ίδιος περιγράφει την παιδική του ηλικία «ως χαοτική, γεμάτη κινδύνους. Πουλούσε ναρκωτικά και έκλεβε αμάξια και σπίτια. Έκανε ότι ακριβώς ήθελε».
Το πανκ και η γνωριμία με τον Φιλιπς
Το αμερικάνικο πανκ την δεκαετία του ’80 ήταν χαοτικό. Ο Τζι Τζι Άλεν που εμφανιζόταν στη σκηνή γυμνός ή με γυναικεία ρούχα ή φορώντας μόνο ένα στρινγκ και γράφοντας στίχους.
Σκαρφάλωνε πάνω στα ηχεία, φώναζε στους θεατές, έχωνε το μικρόφωνο στον πρωκτό του ενώ έσπαγε μπουκάλια μπύρας στο κεφάλι του και τελείωνε την συναυλία με αίματα πάνω του.
Ο Φιλιπς παρακολουθεί μια εμφάνιση του στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου σπούδαζε σκηνοθεσία.
Εντυπωσιάζεται από τον τύπο που βλέπει στη σκηνή, που έχει ενέργεια ενώ αφοδεύει στη σκηνή και πετάει τα κόπρανα του στους θεατές.
Οι θεατές δείχνουν να διασκεδάζουν με ένα τύπο που αυτοσαρκάζεται. Λίγες μέρες μετά συναντιούνται και του προτείνει να κάνουν ένα ντοκιμαντέρ καθώς έφτιαχνε την νέα του μπάντα, τους Murder Junkies.
Για να τον πείσει δεν του αποκαλύπτει πως θα είναι η πτυχιακή του, ωστόσο του λέει πως είναι σκηνοθέτης του MTV και θέλει να του κάνει ένα αφιέρωμα.
Το ντοκιμαντέρ
Η ταινία γυρίζεται χωρίς προβλήματα στα χαμηλής ποιότητας ξενοδοχεία που μένει ο Τζι Τζι κατά την διάρκεια της περιοδείας του.
Ακολουθεί την κλασική μέθοδο. Μοντάρει σκηνές από τις συναυλίες και αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις του.
Ο Τζι Τζι εξηγεί ότι «το κοινό είναι ο εχθρός μου». Ή ότι «θέλω να παρενοχλώ όλους τους άλλους για να πάρω εκδίκηση, αφού είμαι το απόλυτο αυτοκαταστροφικό θηρίο».
Ο Τοντ Φιλιπς κάνει λόγο για έναν μουσικό με ταλέντο που όταν δεν ήταν μαστουρωμένος μπορούσες μπορούσες να συνεννοηθείς μαζί του. «Μάλλον ήταν διπολικός», θυμάται.
«Όσο ήταν νηφάλιος δεν ήταν απειλητικός, ούτε επιθετικός, ακολουθούσε τις εντολές μου και μιλούσε με απόλυτη διαύγεια εξηγώντας αυτό που έκανε. Πάνω στη σκηνή όμως ο συνδυασμός από το αλκοόλ, την πρέζα και την αδρεναλίνη τον μεταμόρφωναν σε ένα πλάσμα γεμάτο ένταση και οργή».
Ο Τζι Τζι πίστευε πως κάποια στιγμή θα γίνει διάσημος και θα αναγνωριζόταν το ταλέντο του και η τόλμη του.
Η ομοιότητα με τον Τζόκερ
Ο Τζι Τζι Άλεν απειλούσε πως θα αυτοκτονούσε κάποια στιγμή πάνω στη σκηνή. Τελικά έφυγε από υπερβολική δόση στις 27 Ιουνίου του 1993.
Όπως ανέφερε ο Τοντ Φίλιπς, ήταν χαρούμενος που τα «φώτα» είχαν στραφεί πάνω του.
Μετά από μία συνέντευξη που παραχώρησε στη Village Voice, πήρε υπερβολική δόση ηρωίνης και το επόμενο πρωί βρέθηκε νεκρός.
Η κηδεία του ήταν σαν μία παράσταση τσίρκου καθώς παλιοί πανκς συγκεντρώθηκαν στο νεκροταφείο, έπαιξαν μουσική, σήκωσαν το πτώμα από το φέρετρο για να φωτογραφηθούν μαζί του και τον έθαψαν μαζί με αλκοόλ, τσιγάρα και ναρκωτικά.
Μπορεί ο Φιλιπς να ξέχασε αυτό το ντοκιμαντέρ, μετά τον Τζόκερ και τον Χοακίν Φίνιξ, πολλοί Αμερικανοί κριτικοί όμως συνειδητοποίησαν ότι η εικόνα του Τζόκερ «χρωστάει πολλά στον Τζι Τζι Άλλεν».
Έναν μουσικό που ο πατέρας του βάφτισε Τζίσους Κράιστ και αυτός πίστεψε ότι είχε μία αποστολή: να βυθίσει τον κόσμο στο χάος.
Ο Τζόκερ προσπαθεί να γίνει κωμικός και να κάνει το κοινό να γελάσει με τα αστεία του. Κι επειδή δεν τα καταφέρνει, αποφασίζει να πάρει την εκδίκησή του.
Ο Τζι Τζι ήθελε να δείξει ότι το πανκ δεν ήταν μόνο μοϊκάνες, δερμάτινα με συνθήματα και άγρια τραγούδια, αλλά μία ολοκληρωτική επίθεση στις αισθήσεις, το σάουντρακ ενός κόσμου όπου όλα έχουν απορρυθμιστεί.
Και πάντα έλεγε: «δεν θέλουμε να αρέσει η μουσική μας, δεν είμαστε εδώ για να τους διασκεδάσουμε αλλά για να τους ξεκουνήσουμε από το βόλεμά τους».
