Παρουσίαση Εστιατορίου
Μπορεί να είναι της “φαντασίας” μας ή μπορεί να είναι και το τέλειο.
Παρακάτω, θα θέσω κάποια δεδομένα που πιστεύω πως εκφράζουν την πλειοψηφία στο τι θα πει “τέλειο” εστιατόριο.
Έχω οραματιστεί να είναι κάπου κεντρικά. Λατρεύω το κέντρο και έστω η ιδέα του να απολαμβάνω dinner με θέα την Ακρόπολη και μάλιστα από ψηλά με ιντριγκάρει.
Το έχω φανταστεί να είναι επίσης βραβευμένο. Να έχει αστέρι Michelin και να σαρώνει σε οποιονδήποτε εγχώριο ή παγκόσμιο διαγωνισμό. Μου αρέσει η ιδέα του να τρώω εκεί που υποδεικνύουν οι μεγαλύτεροι οδηγοί διεθνώς και κυρίως του να ξέρω πως το αποτέλεσμα σε κάθε μπουκιά θα με ξαφνιάζει ευχάριστα.
Θα ήθελα όμως φυσικά, να είναι και οικονομικό. Τόσο οικονομικό που να ξεπερνά ακόμη και το όριο του value for money και να αγγίζει εκείνο του everyday budget, έστω και για να μπορώ να απολαύσω δύο μόνο πιάτα με ένα ποτήρι κρασί.
Το θεωρείτε τραβηγμένο; Είπαμε... είναι το “φανταστικό” μου εστιατόριο οπότε μπορώ να το φαντάζομαι και με Michelin και φτηνό!
Τι άλλο θα ήθελα να έχει; Ακραία άψογο design φυσικά. Να είναι super μοντέρνο και να έχει φωτιστικά που να μοιάζουν λες και βγήκαν από μουσείο. Να έχει φωτισμό σε έντονες αποχρώσεις για να κάνει το αποτέλεσμα πιο κινηματογραφικό αλλά ταυτόχρονα να είναι ο χώρος και τόσο ζεστός, τόσο cozy και τόσο χαλαρός που να θέλω να είναι το στέκι μου.
Τα τραπέζια του “φανταστικού” μου εστιατορίου θέλω να είναι μεγάλα. Να μπορώ να έρχομαι με την “φανταστική” παρέα μου και να γελάμε δυνατά. Να τρώμε και να πίνουμε για ώρες πάνω στα μοναστηριακά και να κάνουμε ήδη σχέδια για το πότε θα ξανάρθουμε.
Θέλω αυτό το εστιατόριο να έχει όμως και πιο prive χώρο. Να σερβίρει διαφορετικά πιάτα που να αγαπούν τη μοριακή εκδοχή τους, κι ας είναι πιο ακριβά. Πώς άλλωστε θα είναι το αγαπημένο μου στέκι αν δε μπορεί να με φιλοξενεί και τις πιο σπουδαίες μου στιγμές;
Μα απ' την άλλη, επειδή τα θέλω όλα και επειδή στα όνειρα φρένο δεν υπάρχει, θέλω αυτή την Ακρόπολη, με αυτά τα μοντέρνα στοιχεία στη διακόσμηση του χώρου, με αυτόν τον έντονων αποχρώσεων χρωματισμό στο φως να μπορώ να τον πλαισιώσω και με μπαρ.
Το “φανταστικό” μου εστιατόριο όμως δεν θέλω να έχει ένα οποιοδήποτε μπαρ. Θέλω τα cocktails που σερβίρει να έχουν ελληνικά προϊόντα. Να μοσχομυρίζουν ντόπια βότανα και ούζο. Να έχουν πρωτότυπες μείξεις με τσίπουρο ή άλλες με φρέσκα πορτοκάλια. Θέλω να έχει σπάνια αποστάγματα και premium ποτά.
Μα όμως θέλω και να τα σερβίρει σε τιμές “κέντρου” με τα απλά ποτά να μην ξεπερνούν τα 7 ευρώ και τα cocktails τα 9.
Θέλω όμως και το κερασάκι στην τούρτα. Θέλω τα πιάτα μου να μην είναι “συμβατικά”. Θέλω ο μουσακάς μου να σερβίρεται φαντασμαγορικά, λες και πρωταγωνιστεί σε ταινία. Το επιδόρπιό μου να μην είναι απλό. Να θυμίζει μηλόπιτα αλλά το ολόκληρο μήλο μέσα στο πιάτο μου να είναι όλο φτιαγμένο από ζαχαρένια κανέλα και αφράτη κρέμα.
Και στο τέλος ξέρετε τι θέλω από το “φανταστικό” μου εστιατόριο; Να περνούν οι ώρες και να μην το καταλαβαίνω.
Να έχει τόσο άψογο service που να θες να κάνεις πλάκα συνέχεια ακόμα και με τους χαμογελαστούς του σερβιτόρους.
Κάπως έτσι λοιπόν είναι το “φανταστικό” αυτό εστιατόριο. Με διεθνείς διακρίσεις και προσγειωμένες τιμές, με μοντέρνο χώρο και ταυτόχρονα cozy, με υπέροχη θέα και στον χειμερινό και στον καλοκαιρινό του χώρο, με drinks που σε μεθούν μόνο ακούγοντας τα ονόματά τους.
Και αν όλα αυτά τα ανακατέψουμε πολύ, αν τα βάλουμε στη “χύτρα” και τα ανακινήσουμε καλά, αν έρθει και ο κορυφαίος σεφ Νίκος Καραθάνος να μας βοηθήσει με την εκτέλεση...
Τελικά το “φανταστικό” μας εστιατόριο λες και από θαύμα, όντως υπάρχει!
Είναι η Χύτρα, στον 6ο όροφο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Και αλήθεια σου λέω, δεν παρεκκλίνει ούτε ελάχιστα σε τίποτα από τα παραπάνω.
Συγχαρητήρια σε όλη την “φανταστική” ομάδα.
(Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 107-109, 210 3316 767)
>> Tι συμβαίνει στην πόλη; Δείτε εδώ όλες τις παρουσιάσεις για Εστιατόρια
