Δε ζω στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Ζω όμως σε μια Αθήνα που εκτιμά την ποιότητα και κυρίως σε μια Αθήνα που όταν τη συναντά -πρέπει να- την επιβραβεύει.
Τι σημαίνει όμως ποιότητα σε ένα bar;
Να σημαίνει απλώς καλά cocktails; Μα αυτό θα ήταν απλώς σα να ντύνεσαι κάθε πρωί για να βγεις έξω απλά και μόνο για να μην κρυώνεις. Ούτε στιλ, ούτε τάσεις, ούτε προσωπικότητα, τίποτα.
Μήπως να σημαίνει καλή μουσική;
Μα αλήθεια ποιος πάει σε ένα μαγαζί μόνο και μόνο επειδή παίζει “καλή μουσική”; Και στην τελική ποιος μπορεί να ορίσει την καλή μουσική;
Μήπως τότε να σημαίνει επικοινωνιακός bartender;
Ε όχι δα! Αν το μαγαζί έχει τέλεια διακόσμηση, καλή μουσική (ό, τι κι αν σημαίνει αυτό) και δημιουργικά cocktails τότε ποιος νοιάζεται για τη φάτσα και την όρεξη του barman;
Σκέψου λοιπόν τώρα ένα bar που να έχει προσωπικότητα στη διακόσμηση και στη μουσική (και να μη “ντύθηκε απλώς για να μην κρυώνει”), να προτείνει δημιουργικά cocktails, και να έχει πίσω από τη μπάρα του bartenders φιλικούς, επικοινωνιακούς και απ' αυτούς που ξέρουν ότι είναι barmen και δε νομίζουν ότι είναι αστροφυσικοί (έχουν παρατηρηθεί και τέτοια φαινόμενα).
Τι έχουμε λοιπόν; Ένα “καλό bar”!
Πάμε τώρα σε ένα άλλο, όχι άσχετο αλλά κάπως διαφορετικό κεφάλαιο.
Καλύτερος σημαίνει: “πιο καλός, που έχει πιο καλή ποιότητα, που είναι σε πιο καλή κατάσταση ή που είναι πιο ευχάριστος από κπ. ή απόκτ. Άλλο”.
Με αυτό το λήμμα λοιπόν στο μυαλό μας και με τις παραπάνω απορίες να πιστεύω ότι εκφράζουν τους περισσότερους, ένα έχω να πω:
Η Αθήνα δεν έχει απλώς “καλά bars”, έχει και κάποια που είναι “τα καλύτερα”.
Και πιστεύω πως πλέον καταλαβαίνουμε ακριβώς πως είναι αυτά.
Υπάρχουν βέβαια και κάποια άλλα που έχουν καταξιωθεί διεθνώς. Ε, κι αυτά "τα καλύτερα είναι". Τα βγάζει και το google!
