Μπορεί κάποιος να πάθει εγκαύματα δευτέρου βαθμού τρώγοντας φρούτα; Τρώγοντας, όχι. Παίζοντας με αυτά όμως, ναι.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Μια συνηθισμένη ημέρα, στο Hanford της Καλιφόρνια, οι δύο μικρές κόρες της Stephanie Ellwanger, έπαιζαν στην πισίνα του σπιτιού τους μαζί με τις φίλες τους. Μετά από μια ολόκληρη μέρα ξενοιασιάς στο νερό, εμφάνισαν ερεθισμούς στο δέρμα τους. Με την πάροδο των ωρών, οι ερεθισμοί μετατράπηκαν σε μεγάλου μεγέθους φουσκάλες και εγκαύματα δευτέρου βαθμού.
Οι πέντε κοπέλες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύθηκαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας επί δύο βδομάδες, με αφόρητους πόνους. Παίρνοντας εξιτήριο, τους απαγορεύτηκε να εκτεθούν ξανά στον ήλιο για το διάστημα των επόμενων έξι μηνών.
Τι είχε συμβεί; Οι γιατροί αρχικά υπέθεσαν πως τα κορίτσια είχαν υποστεί χημικά εγκαύματα-κάτι που τόσο η κ. Ellwanger όσο και τα ίδια, απέρριψαν κατηγορηματικά. Στη συνέχεια, η κ. Ellwanger θυμήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της μέρας η παρέα των κοριτσιών έπαιζε με λεμόνια λάιμ από το δέντρο του γείτονα της οικογένειας, πιέζοντας τους καρπούς και παίζοντας με το χυμό τους. Μετά από κάποια σχετική έρευνα στο διαδίκτυο και ύστερα από επίμονες προσπάθειες να πεισθεί το ιατρικό προσωπικό, η κ. Ellwanger και οι γιατροί κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: τα κορίτσια έπασχαν από φυτοφωτοδερματίδιδα, κοινώς μια χημική αντίδραση στο χυμό του λεμονιού λάιμ, που καθιστά το δέρμα υπερευαίσθητο στην υπεριώδη ακτινοβολία.
Η πάθηση αυτή προκαλείται από φωτοευαίσθητα συστατικά που περιλαμβάνονται και σε άλλα φρούτα και λαχανικά.
