Το ενδιαφέρον μας για το φαγητό της φυλακής αναλώνεται συνήθως στα εξεζητημένα γεύματα των μελλοθάνατωνκαι στους αστικούς μύθους για κρέας ανησυχητικά χαμηλής ποιότητας. Ωστόσο, στις μέρες μας οι τοίχοι που χωρίζουν την τραπεζαρία της φυλακής και τον έξω κόσμο έχουν αρχίσει να καταρρέουν, τουλάχιστον μεταφορικά.
Στις αρχές του περασμένου Ιουνίου, το ίδρυμα Eastern State Penitentiary στη Φιλαδέλφεια οργάνωσε μια έκθεση του συσσιτίου που σέρβιραν οι φυλακές ανά τις δεκαετίες.
Μπορεί η φυλακή αυτή να έπαυσε τις λειτουργίες της το 1970, όμως σήμερα λειτουργεί ως μουσείο και δίνει στους επισκέπτες μια γεύση από τη ζωή στη φυλακή. Και πρόσφατα, οι δραστηριότητες του μουσείου επεκτάθηκαν και στον τομέα της …γεύσης!
Το σημερινό φαγητό στις αμερικανικές φυλακές –αλλά και σε όλες τις φυλακές του κόσμου- τείνει να παράγεται κυρίως από κονσέρβες και κατεψυγμένα προϊόντα. Ωστόσο, το 1949 και το 1830 (που είναι δύο από τις εποχές που εξετάζει το μουσείο) το φαγητό ήταν λιγότερο προβλέψιμο και συνήθως προερχόταν από αυτοσχεδιασμό.
Το μενού του 1949 είναι γεμάτο με ένα σωρό παράξενα υλικά, πράγμα που δείχνει ότι οι κρατούμενοι έφτιαχναν φαγητό με ό,τι μπορούσαν να βρουν. Το 1830, το φαγητό ήταν επαναλαμβανόμενο αλλά χορταστικό: το τυπικό γεύμα αποτελούταν από ψητό αλατισμένο μοσχάρι, συνοδευόμενο από βραστό αλεύρι βρώμης με μελάσα. Επομένως, δεδομένης της χρονικής περιόδου, ήταν σχετικά υψηλής ποιότητας και πολύ θρεπτικό.
Σήμερα, αν και μερικές φυλακές σερβίρουν κακής ποιότητας φαγητό σε τιμωρημένους κρατούμενους, ορισμένες άλλες βλέπουν το φαγητό σαν ευκαιρία. Σε μια φυλακή της Λουιζιάνα, οι κρατούμενοι καλλιεργούν καλαμπόκι, σιτάρι και σόγια, τα οποία είτε καταναλώνουν είτε τα στέλνουν και σε άλλα σωφρονιστικά καταστήματα. Επίσης, μια άλλη φυλακή στη Μασαχουσέτη διαθέτει εστιατόριο που είναι ανοικτό στο κοινό και είναι επανδρωμένο με κρατούμενους, οι οποίοι παρακολουθούν ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα.
Παρόμοια προγράμματα έχουν επιτυχία και στη Βρετανία.
Η Clink Charity, μια φιλανθρωπική οργάνωση, έχει ήδη ανοίξει δύο εστιατόρια σε ισάριθμες φυλακές του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα εστιατόρια αυτά διαθέτουν έως και εκατό καθίσματα και οι πελάτες μπορούν να απολαύσουν γεύματα τριών πιάτων έναντι €23 περίπου. Η οργάνωση υποστηρίζει πως το ποσοστό υποτροπής των κρατουμένων που απασχολούνται σε αυτά είναι στο 12,5%, σε σύγκριση με το βρετανικό μέσο όρο που αγγίζει το 47%.
Παράλληλα, οι Αμερικανοί εστιάτορες πιστεύουν πως οι φυλακές …ανοίγουν την όρεξη. Στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, το Εστιατόριο της Μεγάλης Απόδρασης στεγάζεται σε κτήριο που λειτουργούσε ως φυλακή μέχρι το 1991. Σήμερα, το εν λόγω εστιατόριο είναι διακοσμημένο όπως ακριβώς μια φυλακή, με τούβλινους τοίχους, παχύ γρανιτένιο δάπεδο, μπαρ φτιαγμένο από ανακυκλωμένες πόρτες κελιών και κάγκελα σε κάθε χώρο.
