Πολλοί άνθρωποι, όταν πρόκειται να πετάξουν με αεροπλάνο, σκέφτονται πως αν κάτι πάει στραβά μάλλον θα πεθάνουν. Παρ' όλα αυτά ανεβαίνουν στο αεροπλάνο, γνωρίζοντας πως οι πιθανότητες να συμβεί κάτι κακό είναι μικρές. Στις επόμενες 7 ιστορίες θα δείτε ατυχήματα όπου, ενώ εκατοντάδες επιβάτες πίστεψαν πως θα πεθάνουν, ικανοί πιλότοι και καταρτισμένο πλήρωμα (και μια γενναία δόση τύχης) τους έσωσαν τη ζωή.
1. BRITISH AIRWAYS, πτήση 38
Πεκίνο προς Λονδίνο
Πλήρωμα: 16, επιβάτες: 136
17 Ιανουαρίου 2008
Καθώς πλησίαζε στο αεροδρόμιο του Χίθροου, το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος γρηγορότερα απ' όσο θα έπρεπε. Οι τουρμπίνες είχαν νεκρώσει και ο πιλότος Πίτερ Μπέρκιλ υποχρεώθηκε να πλανάρει το Μπόινγκ 777 για να αποφύγει τη συντριβή πάνω στα σπίτια του δυτικού Λονδίνου. Οι παρατηρητές από το έδαφος τρομοκρατήθηκαν από το πολύ χαμηλό ύψος πτήσης του αεροπλάνου. Δεν υπήρχε αρκετός χρόνος να ειδοποιηθούν οι επιβαίνοντες προτού το αεροπλάνο πέσει στο χορτάρι δίπλα από τον αεροδιάδρομο. 4 μέλη του πληρώματος και 15 επιβάτες τραυματίστηκαν, αλλά δεν υπήρξαν νεκροί. Ο πιο σοβαρός τραυματισμός ήταν ένα σπασμένο πόδι. Η αιτία της βλάβης ήταν παγοκρύσταλλοι που βρίσκονταν στο καύσιμο. Έκτοτε, έχουν προβλεφθεί διαδικασίες που εμποδίζουν την επανεμφάνιση ενός τέτοιου φαινομένου.
2. BRITISH AIRWAYS, πτήση 9
Λονδίνο προς Ώκλαντ
Πλήρωμα: 16, επιβάτες: 248
24 Ιουνίου 1982
Στο τμήμα της πτήσης Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία) – Περθ (Αυστραλία), το Μπόινγκ 747 υπέστη... ηφαιστειακή έκρηξη! Το όρος Galunggung εξαπέλυσε ένα σύννεφο τέφρας στον ουρανό, τυλίγοντας το αεροπλάνο. Η στάχτη έλαμπε από την θερμότητα και θειικός καπνός γέμισε τους χώρους του Μπόινγκ. Οι τέσσερις τουρμπίνες έσβησαν η μια μετά την άλλη. Ο κυβερνήτης Έρικ Μούντι έκανε μια ανακοίνωση:
"Κυρίες και κύριοι, σας ομιλεί ο κυβερνήτης του αεροσκάφους. Έχουμε ένα μικρό πρόβλημα. Και οι 4 τουρμπίνες έχουν σταματήσει. Κάνουμε ό,τι μπορούμε να θέσουμε την κατάσταση υπό έλεγχο. Ελπίζω να μην βρίσκεστε σε πολύ μεγάλη αναστάτωση".
Ο Μούντι μείωσε το υψόμετρο πτήσης για να επαναφέρει το οξυγόνο στους χώρους. Σιγά σιγά, οι τέσσερις τουρμπίνες επανήλθαν, αν και μία έσβησε ξανά. Το πλήρωμα αναγκάστηκε να προσγειώσει το αεροπλάνο στην Τζακάρτα, παρά το ότι η ορατότητα ήταν κακή λόγω της ζημιάς στα τζάμια του πιλοτηρίου. Ωστόσο, η προσγείωση ήταν τέλεια και κανείς δεν τραυματίστηκε. Μια έρευνα έδειξε πως η ηφαιστειακή τέφρα δε φάνηκε σε κανένα ραντάρ επειδή δεν περιείχε καθόλου σταγονίδια υγρού. Σήμερα, οι πιλότοι είναι εκπαιδευμένοι να εντοπίζουν ίχνη ηφαιστειακής έκρηξης.
3. FEDEX, πτήση 705
Μέμφις προς Σαν Χοσέ
Πλήρωμα: 3, αεροπειρατής: 1
7 Απριλίου 1994
Ο μηχανικός αεροσκαφών της Fedex Ώμπερν Καλογουέι πέταξε με το φορτηγό αεροπλάνο DC10, αλλά δε σκόπευε να προσγειωθεί με ασφάλεια. Είχε σχεδιάσει να επιτεθεί στα μέλη του πληρώματος και να ρίξει το αεροπλάνο στο σταθμό επιβίβασης της Fedex, προκειμένου η οικογένειά του να εισπράξει την ασφάλεια ζωής του. Ο Καλογουέι γνώριζε πως σύντομα θα έχανε τη δουλειά του· ήθελε λοιπόν να τιμωρήσει την εταιρεία και να φροντίσει την οικογένειά του. Μπήκε στο πιλοτήριο και επιτέθηκε στον αξιωματικό Τζιμ Τάκερ και στο μηχανικό Άντι Πίτερσον με ένα σφυρί. Σκόπευε να κάνει το ίδιο και στον κυβερνήτη Ντέιβιντ Σάντερς, αλλά οι άλλοι δύο άντρες, παρά τα τραύματά τους, αντιστάθηκαν και τον έβγαλαν έξω από το πιλοτήριο. Εκείνος επέστρεψε οπλισμένος με ένα ψαροντούφεκο. Ο Τάκερ και ο Πίτερσον τραυματίστηκαν σοβαρά και μετά βίας αντιστέκονταν. Καθώς ο Σάντερς προσπαθούσε να περιορίσει τον Καλογουέι, ο Τάκερ περιέστρεψε απότομα το αεροπλάνο για να κάνει τον αεροπειρατή να χάσει την ισορροπία του.
Ενώ οι άλλοι τρεις πάλευαν στους χώρους του αεροπλάνου, ο Τάκερ έκανε ακόμη περισσότερους ελιγμούς για να αποφύγει τη συνέχιση των βιαιοπραγιών. Έκανε κατάδυση με ταχύτητα άνω των 700 χιλιομέτρων την ώρα – ταχύτερα από οποιοδήποτε DC10. Αυτό δεν έγινε εσκεμμένα· οι κρανιακές κακώσεις του Τάκερ είχαν αχρηστεύσει το δεξί του χέρι, το οποίο ήλεγχε την ταχύτητα. Κατάφερε να σταματήσει την κατάδυση. Το αεροδρόμιο του Μέμφις, παράλληλα, είχε αδειάσει όλους τους αεροδιαδρόμους για την έκτακτη προσγείωση, αν και οι υπάλληλοι του αεροδρομίου δε γνώριζαν τι συνέβαινε μέσα στο αεροπλάνο. Ο Τάκερ προσγείωσε το αεροπλάνο, ενώ ο Σάντερς και ο Πίτερσον κρατούσαν τον Καλογουέι ακίνητο στο πάτωμα. Ο Καλογουέι καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για αεροπειρατεία και απόπειρα δολοφονίας, ενώ τα μέλη του πληρώματος υπέστησαν βαριά τραύματα που τους άλλαξαν τη ζωή και πλέον δεν μπορούν να πιλοτάρουν αεροπλάνο. Στην εικόνα βλέπουμε τον Σάντερς να δέχεται ιατρική βοήθεια.
4. AIRCANADA, πτήση 143
Μόντρεαλ προς Έντμοντον
Πλήρωμα: 8, επιβάτες: 61
23 Ιουλίου 1983
Η πτήση της AirCanada ξεκίνησε βάσει προγράμματος, παρά την ένδειξη ότι οι μετρητές καυσίμου δε λειτουργούσαν. Αν και έγιναν χειροκίνητοι έλεγχοι, το καύσιμο δεν επαρκούσε για την ολοκλήρωση της πτήσης. Σε ύψος 41.000 ποδιών (περίπου 12,5 χλμ), τα όργανα ένδειξης πίεσης καυσίμου νέκρωσαν και ο κυβερνήτης Μπομπ Πήρσον αποφάσισε να προσγειωθεί στην πόλη Γουίνιπεγκ. Η μια τουρμπίνα έσβησε, ακολούθησε και η άλλη, και το Μπόινγκ κατέληξε να πλανάρεται (δηλαδή να ίπταται με σβηστές μηχανές) στον αέρα. Το μικρό αεροδρόμιο στο Γκίμλι βρισκόταν σε μικρότερη απόσταση από το Γουίνιπεγκ, οπότε αποφασίστηκε να κατευθύνουν το αεροπλάνο προς τα εκεί. Αυτό που δεν ήξεραν τα μέλη του πληρώματος ήταν πως ένας από τους αεροδιαδρόμους του Γκίμλι είχε μετατραπεί σε ιππόδρομο και χρησιμοποιούταν εκείνη τη μέρα. Καθώς το πλοίο προσγειωνόταν και γλιστρούσε για πάνω από μισό χιλιόμετρο, οι θεατές σκόρπιζαν όσο γρηγορότερα μπορούσαν. Οι δέκα τραυματισμοί από την ανώμαλη προσγείωση ήταν ελαφριοί. Δεν υπήρξε κίνδυνος φωτιάς κατά την προσγείωση, μιας και οι τρεις δεξαμενές καυσίμου ήταν τελείως άδειες και η έρευνα που ακολούθησε έδειξε πως υπεύθυνοι ήταν οι πιλότοι, οι μηχανικοί και η εταιρεία.
5. BRITISH AIRWAYS, πτήση 5390
Μπέρμιγχαμ (Αγγλία) προς Μάλαγα (Ισπανία)
Πλήρωμα: 6, επιβάτες: 81
10 Ιουνίου 1990
Η ποιότητα κάθε μέρους του αεροπλάνου είναι μεγάλης σημασίας για την ασφάλεια. Προτού απογειωθεί η πτήση 5390, ένας τεχνικός αντικατέστησε το παρμπρίζ του αριστερού πιλοτηρίου, χρησιμοποιώντας παξιμάδια λανθασμένου μεγέθους. Στα 17.300 πόδια, το παράθυρο έσπασε. Ο κυβερνήτης Τιμ Λάνκαστερ είχε μόλις βγάλει τη ζώνη ασφαλείας του και είχε θέσει σε λειτουργία τον αυτόματο πιλότο. Η απότομη απώλεια πίεσης έβγαλε τον Λάνκαστερ έξω από το παράθυρο! Παράλληλα, τα πόδια του μπλέχτηκαν στα χειριστήρια, με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός λειτουργίας ο αυτόματος πιλότος. Ο φροντιστής του αεροσκάφους Νάιτζελ Όγκντεν προσπάθησε να τραβήξει τον κυβερνήτη προς το εσωτερικό του σκάφους. Ο συγκυβερνήτης Άλιστερ Άτσεσον πήρε τον έλεγχο του αεροσκάφους και μείωσε το ύψος του για να σταθεροποιηθεί η πίεση. Ο διευθυντής αεροσυνοδός Τζον Χιούαρντ βοήθησε τον Όγκντεν να κρατήσει τα πόδια του κυβερνήτη. Δεν μπορούσαν να τον τραβήξουν μέσα εξ' αιτίας του σφοδρού ανέμου και της χαμηλής θερμοκρασίας. Οι άνδρες του πληρώματος, θεωρώντας ότι ο Λάνκαστερ είχε πεθάνει, σκέφτηκαν να αφήσουν το σώμα του να πέσει, αλλά άλλαξαν γνώμη επειδή θα μπορούσε να μπλεχτεί σε τουρμπίνα ή να προκαλέσει ζημιά σε ένα φτερό. Άλλωστε, το σώμα του έκλεινε εν μέρει την τρύπα που είχε αντικαταστήσει το παράθυρο. Ο Άτσεσον προσγείωσε το αεροπλάνο στο Σαουθάμπτον, παρά το γεγονός ότι ο αεροδιάδρομος ήταν κοντύτερος απ' όσο θα έπρεπε για το μέγεθος του σκάφους. Τότε συνέβη το απροσδόκητο – ο Λάνκαστερ συνήλθε! Εισήχθη στο νοσοκομείο με σπασμένο δεξί χέρι, καρπό και αριστερό αντίχειρα, με κρυοπάγημα και σοκ. Αμελητέοι τραυματισμοί, αν σκεφτεί κανείς πως ήταν εκτεθειμένος στην ατμόσφαιρα σε μεγάλο ύψος για 18 λεπτά! Ο Λάνκαστερ ήταν ο μόνος τραυματίας του επεισοδίου και λίγους μήνες μετά το περιστατικό επέστρεψε στα καθήκοντά του.
6. CHINA AIRLINES, πτήση 006
Ταϊπέι προς Λος Άντζελες
Πλήρωμα: 25, επιβάτες: 243
19 Φεβρουαρίου 1985
Μετά από δέκα ώρες πτήσης, μια από τις τουρμπίνες του Μπόινγκ 747 έσβησε. Οι πιλότοι δεν ακολούθησαν τις διαδικασίες εξισορρόπησης των εναπομεινάντων τουρμπίνων και το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος από τα 41.000 πόδια. Οι επιβάτες εκτέθηκαν σε μια έλξη 5 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της βαρύτητας, καθώς το αεροπλάνο κατέβηκε απότομα 30.000 πόδια! Έχασαν 9,5 χιλιόμετρα μέσα σε δύο λεπτά. Κομμάτια από μέταλλο αποκολλούνταν απ' το αεροπλάνο καθώς αυτό έπεφτε. Οι πιλότοι δεν μπορούσαν να ευθυγραμμιστούν με τον ορίζοντα προτού φτάσουν τα 11.000 πόδια από το έδαφος και ανέκτησαν τον έλεγχο στα 9.600 πόδια. Η νεκρωμένη τουρμπίνα τέθηκε ξανά σε λειτουργία και το αεροσκάφος έκανε αναγκαστική προσγείωση στο Σαν Φραντσίσκο. Μόλις δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν στο περιστατικό και υπεύθυνο θεωρήθηκε το τζετ-λαγκ.
7. US AIRWAYS, πτήση 1549
Νέα Υόρκη προς Σαρλότ, Βόρεια Καρολίνα
Πλήρωμα: 5, επιβάτες: 150
15 Ιανουαρίου 2009
Αμέσως μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο LaGuardia, το Airbus 320 συνάντησε ένα σμήνος από χήνες. Πολλά από τα πτηνά μπλέχτηκαν στις τουρμπίνες και το αεροπλάνο έχασε ώθηση. Η ορατότητα μειώθηκε δραματικά εξ' αιτίας των χηνών που συγκρούονταν διαρκώς με το παρμπρίζ. Ο κυβερνήτης Τσέζλι Σαλενμπέργκερ αρχικά ζήτησε να επιστρέψει στο La Guardia, αλλά, καταλαβαίνοντας ότι δεν θα τα κατάφερνε, αιτήθηκε προσγείωση στο αεροδρόμιο Teterboro στο Νιου Τζέρσεϋ. Σε διάστημα ελάχιστων δευτερολέπτων, ο Σαλενμπέργκερ κατάλαβε ότι ούτε εκεί θα προλάβαιναν να φτάσουν, και οδήγησε το αεροπλάνο στον ποταμό Χάντσον. Το πλήρωμα εκκένωσε το αεροσκάφος, στέλνοντας τους επιβάτες στα φτερά του αεροπλάνου, απ' όπου τους παρέλαβαν πολλές λέμβοι διάσωσης που ανταποκρίθηκαν. 78 άτομα τραυματίστηκαν ελαφρά, κυρίως κατά την εκκένωση. Αργότερα αποκάλεσαν το περιστατικό "η καλύτερη αναγκαστική προσθαλάσσωση όλων των εποχών".
