Πολλές φορές δεν παρατηρούμε το πόσο απίστευτη είναι η ικανότητα του εγκεφάλου μας να επιλύει περίπλοκα ζητήματα, να μαθαίνει γλώσσες και να επιδίδεται σε στοχασμούς. Μερικές φορές όμως, ένα ασυνήθιστο κατόρθωμά του ξεκαθαρίζει το πόσο εκπληκτικά έξυπνος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Σαφές παράδειγμα αποτελεί η εν λόγω έρευνα, σύμφωνα με την οποία, ο εγκέφαλος μιας γυναίκας γνώριζε την αίσθηση των δέκα δαχτύλων στα χέρια, αν και η ίδια είχε γεννηθεί με δύο λιγότερα.
Η περίεργη ιστορία έχει ως εξής: Μια γυναίκα, η Ρ.Ν., γεννήθηκε με τρία δάχτυλα στο δεξί της χέρι. Όταν έγινε 18 ετών, έσπασε μερικά κόκαλα στο δεξί της χέρι σε αυτοκινητικό ατύχημα και έξι μήνες αργότερα οι γιατροί αποφάσισαν να της το ακρωτηριάσουν. Μετά τον ακρωτηριασμό, η Ρ.Ν. παραπονέθηκε για πόνους στο δεξί της χέρι – κι ας μην υπήρχε πια. Με άλλα λόγια, ένιωθε σαν να εξακολουθούσε να έχει το δεξί της χέρι, και αυτό το "χέρι-φάντασμα" της προκαλούσε πόνο.
Τα "άκρα-φαντάσματα" είναι πολύ συχνές περιπτώσεις σε άτομα που έχουν ακρωτηριαστεί. Η αποκοπή ενός χεριού ή ενός ποδιού μπορεί να αφαιρεί τη φυσική του παρουσία από το σώμα, αλλά δεν επανασχεδιάζει τον εγκέφαλο. Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά πολλοί πιστεύουν πως έχει να κάνει με τη "χαρτογράφηση" των άκρων από τον εγκέφαλο και με το πώς ο εγκέφαλος αντιμετωπίζει την έλλειψη ερεθισμάτων από το κομμένο άκρο.
Ωστόσο, η περίπτωση της Ρ.Ν. είναι πολύ ενδιαφέρουσα επειδή το χέρι που ακρωτηριάστηκε είχε εξ' αρχής 3 δάχτυλα. Θα περίμενε κανείς πως το άκρο-φάντασμα θα ήταν αντίγραφο του χαμένου της χεριού – όμως κάτι τέτοιο δε συνέβη! Η Ρ.Ν. είπε στους γιατρούς ότι ένιωθε πως το χέρι-φάντασμα είχε πέντε δάχτυλα. Δεν ήταν πέντε φυσιολογικά δάχτυλα – ένιωθε πως ο αντίχειρας και ο δείκτης ήταν κοντύτεροι από τα υπόλοιπα- αλλά ήταν οπωσδήποτε πέντε.
Η Ρ.Ν. έζησε με το χέρι-φάντασμα χωρίς να το πει σε κανέναν. Στα 57 της πήγε στο ιατρείο του Δρ. Ramachandran, ο οποίος είναι διάσημος για τις έρευνες επί των άκρων-φαντασμάτων. Ο Ramachandran της έκανε μερικές από τις ασκήσεις του με καθρέφτες, που είναι μια συχνή αντιμετώπιση όταν κάποιος δεν ελέγχει μια πλευρά του σώματός του ή έχει άκρα-φαντάσματα. Μετά από αυτές τις ασκήσεις, η Ρ.Ν. είπε πως τα δύο μικρότερα δάχτυλα είχαν επανέλθει στο φυσιολογικό μέγεθος· σήμερα νιώθει σαν να γεννήθηκε με ένα φυσιολογικό δεξί χέρι, το οποίο απλώς εξαφανίστηκε.
Είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση ακριβώς επειδή η Ρ.Ν. ουδέποτε είχε ένα φυσιολογικό δεξί χέρι. Ο Ramachandran το θέτει ως εξής: "Ο ακρωτηριασμός του χεριού της επέτρεψε στις κατασταλμένες αναπαραστάσεις των δακτύλων να εμφανιστούν στον αισθητικό της φλοιό και να δημιουργηθούν φαντάσματα δακτύλων που ποτέ δεν υπήρχαν στο χέρι της". Με άλλα λόγια, το μυαλό έχει μια έτοιμη απεικόνιση για ένα φυσιολογικό χέρι, την οποία και προσάρμοσε για να ταιριάζει με την περίπτωση της Ρ.Ν. . Όταν το χέρι αποκόπηκε, η απεικόνιση αυτή αποκαταστάθηκε.
Φυσικά, είναι περίπτωση ενός ατόμου και είναι δύσκολο να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Όμως σίγουρα δείχνει πόσο παράξενος και απίστευτος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
