Ο έρωτας είναι τυφλός λέει η παροιμία αλλά στην πραγματικότητα αυτό που μας τυφλώνει είναι οι υπερβολικά ρομαντικές, ιδεαλιστικές έως και ουτοπικές αντιλήψεις μας για τον έρωτα, λένε οι ειδικοί.
Από τις λαμπρές τελετές γάμων μέχρι τις ρομαντικές ταινίες στο σινεμά, η πίστη στον απόλυτο έρωτα αποδίδει πολύ χρήμα.
Γενικότερο πρόταγμα των καιρών είναι το να βρούμε το έτερον μας ήμισυ, την αδελφή ψυχή μας, το σύντροφο εκείνον χάριν στον οποίο δεν θα είμαστε πια μισοί αλλά... σάρκαν μιαν.
Κι όμως, όπως λένε οι ψυχολόγοι, αυτό το κυνήγι μάλλον διαλύει παρά βοηθά τον έρωτα και συνεπώς την ανθρώπινη ευτυχία.
Και αυτό γιατί πιστεύουμε ότι ο έρωτας είναι κάτι που κάπου υπάρχει από μόνο του αντί να κατανοήσουμε ότι ο έρωτας και η αγάπη είναι ένας δεσμός που χτίζεται σιγά- σιγά, μέρα τη μέρα, μέσα από τις χαρές και τις δυσκολίες που μοιραζόμαστε με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματα του, ακριβώς όπως εμείς.
Χαρακτηριστικό είναι πως σε σχετικές έρευνες, οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες δηλώνουν ότι η ιστορία περί ιδανικού έρωτα απαντάται στο σινεμά και τη λογοτεχνία αλλά σχεδόν κανένας δεν απαντά “δεν υπάρχει” στην ερώτηση αν αυτός ο έρωτας υπάρχει στην πραγματικότητα.
Ενδεικτικό είναι ότι η λέξη με τα περισσότερα κλικ στο Google είναι η λέξη “love”.
Ενδεικτικό επίσης είναι ότι συνήθως είναι οι δεύτεροι γάμοι που πετυχαίνουν και διαρκούν περισσότερο – ή και εφ' όρου ζωής- γιατί οι άνθρωποι δεν κυνηγούν πλέον την ουτοπία του απόλυτου έρωτα.
Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι τελικά αυτό που ερωτευόμαστε είναι το ίδιο το όνειρο για τον απόλυτο έρωτα λησμονώντας ότι τελικά ο έρωτας είναι κάτι που αφορά τον άλλον!
Αυτό έχει οδηγήσει σε αύξηση 50% του αριθμού των ανθρώπων που ζουν μόνοι τους συγκριτικά με τη δεκαετία του 1990.
Οι μεταβολές – βιοχημικές- που συμβαίνουν στον εγκέφαλο όταν νιώθουμε αυτό το φλογερό πάθος του κεραυνοβόλου έρωτα έχει αποδειχτεί ότι δεν κρατούν πολύ. Αν διαρκούσαν παραπάνω από 2 χρόνια, έχουν μετρήσει οι ειδικοί, ο οργανισμός μας δεν θα άντεχε, θα κατέρρεε.
Όμως, μήπως τελικά η πραγματική αξία είναι – για να δανειστούμε τις φράσεις του Έριχ Φρομ- όχι να πέσουμε στον έρωτα αλλά να σταθούμε στον έρωτα. Και αυτό σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από ένα κεραυνοβόλημα. Σημαίνει καθημερινή προσπάθεια, σεβασμό, ειλικρίνεια, συμπαράσταση, σημαίνει τελικά μια κοινή ζωή.
Ίσως η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι μια καλή ευκαιρία να το σκεφτούμε.
