Η ιστορία έχει κάτι από κινηματογραφικό σενάριο. Ένας μεσήλικας άνδρας από τη Μελβούρνη, ο Τζορτζ Ντέκα, αφού δεν απογοητεύτηκε που δεν είχε κάνει τη δική του οικογένεια, αποφάσισε να γίνει τουλάχιστον δωρητής σπέρματος, για να χαρίσει σε κάποια άγνωστη γυναίκα τη χαρά να γίνει μητέρα.
Μια γυναίκα, η Κέρι Χάνκοξ, που έγινε μητέρα αφότου απευθύνθηκε στην τράπεζα σπέρματος, όταν γεννήθηκε η κόρη της, αποφάσισε να γνωρίσει το βιολογικό μπαμπά του παιδιού της. Ντέκα και Χάνκοξ γνωρίστηκαν όταν η κόρη τους ήταν 10 μηνών. Ερωτεύτηκαν και απέκτησαν (με φυσικό τρόπο) άλλη μια κόρη.
Δείτε και την ιστορία του Σκοτ και της Άμιναχ: Έκαναν μαζί παιδί πριν γνωριστούν!
Όμως, ο νόμος δεν επιτρέπει στον Ντέκα να αναγνωρίσει το πρώτο κοριτσάκι σαν βιολογικό του παιδί. Σύμφωνα όμως με τον αυστραλιανό νόμο, η πρώτη του κόρη - αυτή που απέκτησε ως δωρητής σπέρματος - δεν φέρει το όνομά του. Στην ουσία "στα χαρτιά" είναι αγνώστου πατρός.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα, είναι ότι η πρώτη του η κόρη, δε γίνεται να φέρει το όνομά του νομικά. "Δεν επιθυμώ να υπάρχει αυτός ο τοίχος ανάμεσα σε μένα και την κόρη μου, την πρωτότοκη. Δε γίνεται γιατί το θέλει έτσι ο νόμος το ένα παιδί να έχει πατέρα, στα χαρτιά, και για το άλλο στη θέση του πατέρα να υπάρχει ένα κενό" λέει ο ίδιος.
Η Αυστραλία θεωρείται μία από τις πλέον προοδευτικές χώρες του κόσμου αναφορικά με τους νόμους της αναπαραγωγής γενικά, με τη Βικτώρια να έχει τον ηγετικό ρόλο. Αναφορικά με την ανωνυμία του δωρητή σπέρματος, καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από νέα η οποία επιτρέπει προσφυγή στη λίστα πληροφοριών αναφορικά με τον δωρητή, όταν το παιδί συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του ή και νωρίτερα.
Σημειώνεται ότι οι ανύπαντρες γυναίκες αποτελούν την μεγαλύτερη ομάδα που καταφεύγει στο μέσον του δωρητή σπέρματος προκειμένου να αποκτήσουν παιδί χωρίς να δεσμευτούν με γάμο.
