Κανίβαλοι, λυκάνθρωποι και μούμιες που… ζωντανεύουν

Κανίβαλοι που σέρνονται, μούμιες που ζωντανεύουν, λυκάνθρωποι, άνθρωποι-αρουραίοι και πολλές ακόμη τερατώδεις μορφές, όπως τις εμπνεύστηκαν διάφοροι καλλιτέχνες.

Δείτε παρακάτω τα «τέρατα της τέχνης», όπως παρουσιάστηκαν μέσα από ένα σχετικό αφιέρωμα του Guardian.

1. FW Murnau – Νοσφεράτου (1922)

«Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου» είναι ο τίτλος βουβής ταινίας τρόμου γερμανικής παραγωγής του 1922. Πρόκειται για την πρώτη ταινία του γερμανικού εξπρεσιονισμού που βγάζει τους πρωταγωνιστές έξω από τα στούντιο και συνδυάζει τα επιτηδευμένα οξυκόρυφα σκηνικά με τα φυσικά ντεκόρ, αναφέρει η Wikipedia. Επίσης πρόκειται για την πρώτη ταινία που εκμεταλλεύτηκε το θρύλο του Δράκουλα και το βιβλίο του Μπραμ Στόκερ.

2. LucasCranachtheElder – Ο λυκάνθρωπος ή ο κανίβαλος (1510-1515)

Οι θρύλοι με τα βαμπίρ προήλθαν από την ανατολική Ευρώπη, ενώ οι ιστορίες τρόμου με μούμιες είναι βικτοριανής προέλευσης.

Ο μύθος του λυκάνθρωπου ξεκίνησε στη δυτική Ευρώπη. Ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 16^ου αιώνα, ο Λούκας Κράναχ ο Πρεσβύτερος, ήταν ένας γερμανός ζωγράφος και χαράκτης, ο οποίος δημιούργησε ένα έργο που απεικονίζει ένα λυκάνθρωπο να τρομάζει γερμανούς χωρικούς.

3. Edvard Munch – Βαμπίρ (1893)

Μια γυναίκα φαίνεται να μπήγει τα δόντια της στο λαιμό ενός άντρα. Αρχικά, ο καλλιτέχνης επέμενε ότι η γυναίκα φιλούσε και δε δάγκωνε τον άντρα.

4. Leon Kossoff – Self-Portrait (1981)

Ο βρετανός ζωγράφος Leon Kossoff μοιάζει με το τέρας του Φρανκενστάιν σε αυτήν την αυτοπροσωπογραφία.

5. Αρχαία Αίγυπτος – KaStatue (1800-1700 π.Χ)

Οι συγγραφείς βιβλίων τρόμου της βικτοριανής εποχής ήταν οι πρώτοι που εμπνεύστηκαν τις μούμιες της αρχαίας Αιγύπτου να «ζωντανεύουν» και να καταδιώκουν τους ανθρώπους.

Το εντυπωσιακό αυτό ξύλινο άγαλμα, που βρίσκεται στο μουσείο του Καΐρου αναπαριστά ένα νεκρό, ο οποίος διαφεύγει από τον τάφο του.

6. Neo-Assyrian – Bronze Head of Pazuzu (800-550 π.Χ.)

Οι πρώτες αστικές κοινωνίες της Μεσοποταμίας πίστευαν σε πανίσχυρες θεότητες της σεξουαλικότητας και της μαγείας. Ο Pazuzu αναβίωσε μία ακόμη φορά το 1973, όταν το πρόσωπό του εμφανίστηκε ως το πρόσωπο του κακού στην ταινία τρόμου «Εξορκιστής» του William Friedkin.

7. DossoDossi – Νύμφη και σάτυρος (1510-16)

Το άγριο πλάσμα που γρυλίζει σε μια τρομοκρατημένη γυναίκα σε αυτόν τον πίνακα, είναι θεωρητικά ένας Σάτυρος, αλλά μοιάζει περισσότερο με ένα λυκάνθρωπο. Οι λυκάνθρωποι είχαν γίνει μέρος των λαϊκών πεποιθήσεων κατά το 16^ο αιώνα, όταν ο Dossi ζωγράφισε αυτόν τον πίνακα.

8. Andy Warhol – Dracula (1981)

Ο Δράκουλας με τη ματιά του Άντι Γουόρχολ.