Κύπρος: Στο φως ο τάφος και ο ναός του Αγίου Αθανασίου του Πεντασχοινίτη

Τον υπόγειο τάφο και τα ερείπια της εκκλησίας του Κύπριου Αγίου Αθανασίου του Πεντασχοινίτη έφερε στο φως η ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, υπό την διεύθυνση του αρχαιολογικού λειτουργού Α’, Γιώργου Φιλοθέου, η οποία γίνεται έξι χιλιόμετρα νότια του χωριού Άγιος Θεόδωρος της Επαρχίας Λάρνακας.

«Η περίπτωση του υπόγειου τάφου του Αγίου Αθανασίου είναι μοναδική και για τη θέση του στο κέντρο του ναού και για την μνημειακότητά του», υπογράμμισε ο κ. Γιώργος Φιλοθέου, ο οποίος ξενάγησε το ΑΠΕ-ΜΠΕ στο χώρο της ανασκαφής. 

Ο ναός του Αγίου Αθανασίου κτίστηκε πάνω στον τάφο του και μέχρι πριν από μερικά χρόνια βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση.  

Ο κ. Φιλοθέου ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι αποκαλύφθηκε μεγάλος τρίκλιτος ναός διαστάσεων 17 Χ 11μ., πουμπορεί να χρονολογηθεί στα τέλη του 8ου και στις αρχές του 9ου αιώνα. 

Σύμφωνα με τον κ. Φιλοθέου το πιο σημαντικό αρχιτεκτονικό μέρος του ναού ήταν η αποκάλυψη στο κεντρικό κλίτος του υπόγειου τάφου του Αγίου Αθανασίου. Αρχικά φαινόταν από μία οπή από την οποία εισέρχονταν οι τυμβωρύχοι, ότι η είσοδος του τάφου ήταν στα ανατολικά. Όμως, ανέφερε, μετά τον καθαρισμό διαπιστώθηκε ότι η κανονική είσοδος του τάφου ήταν δυτικά και η πρόσβαση γινόταν με λαξευτή κλίμακα. Η οροφή του τάφου είχε καταρρεύσει σε δύο σημεία και ο καθαρισμός έγινε από αυτά τα δύο σημεία. 

Η πρόσοψη του τάφου είναι επενδυμένη με μάρμαρο εισηγμένο, αφού στην Κύπρο δεν υπάρχει μάρμαρο. Μετά την ταφή, ο τάφος σκεπάστηκε με πλάκες και σφραγίστηκε στις άκρες του με ασβεστοκονίαμα. Η οροφή πάνω από τον τάφο επενδύθηκε με τρεις πλάκες από ντόπιο γυψομάρμαρο πάνω στις οποίες είναι ζωγραφισμένοι σταυροί με πεπλατυσμένες άκρες που χρονολογούνται στον 7ο ή 8ο αιώνα. Τα τοιχώματα γύρω από τον τάφο καλύφθηκαν με ασβεστοκονίαμα και τοιχογραφήθηκαν. Δυστυχώς, μας είπε ο κ. Φιλοθέου, ο τάφος του Αγίου ήταν συλημένος και πλήρης από οστά ζώων. 

«Η προσδοκία για την ανεύρεση του ιερού λείψανου του Αγίου Αθανασίου δυστυχώς δεν καρποφόρησε. Παρόλα αυτά, η ανεύρεση του τάφου σε τόσο καλή κατάσταση είναι μία ιδιαίτερη ευλογία για τους πιστούς και την Εκκλησία της Κύπρου», τόνισε ο κ. Φιλοθέου. 

Ποιος ήταν ο Άγιος Αθανάσιος ο Πεντασχοινίτης 

Ο Άγιος Αθανάσιος καταγόταν από το χωριό Πεντάσχοινο, από όπου πήρε και το επίθετο Πεντασχοινίτης. Σύμφωνα με τον βίο του έζησε και κοιμήθηκε στο χωριό αυτό, που υφίστατο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, στις πρώτες δεκαετίες του 7ου αιώνα.

Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε και έζησε, πριν την εισβολή των Αραβών το 649 μ.Χ. και πέθανε νέος -περίπου 20 χρόνων- δηλαδή ο Άγιος Αθανάσιος πρέπει να έζησε μεταξύ 620 και 640 μ.Χ. Στον βίο του, αναφέρεται ότι, μεταξύ των ετών 670 - 680 επισκέφθηκε και προσκύνησε τον τάφο του ο Μητροπολίτης Δαμασκού και πήρε προφορικές μαρτυρίες από τους γέροντες του χωριού που σίγουρα θα πρόλαβαν ζωντανό τον Άγιο.

Σύμφωνα με τον βίο του και την περιγραφή του θαύματος της διάσωσης του πλοίου, ο πατέρας του συνόδευσε τους ναύτες στον τάφο του Αθανασίου «και λάβων αυτούς απήλθεν εις τον τάφο αυτού». Ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Αθανασίου ατόνησε παντελώς από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και χάθηκε από τη συλλογική μνήμη ακόμα και η ημέρα του εορτασμού της. Πρόσφατα καθιερώθηκε ως ημέρα εορτασμού η 10η Ιουλίου και συντάχθηκε νέα ασματική ακολουθία.

 

Η μορφή του Αγίου Αθανασίου του Πεντασχοινίτη εικονογραφείται σε παρά πολλούς ναούς της Κύπρου. Η αρχαιότερη και ωραιότερη παράσταση διασώζεται στο Ιερό Βήμα του Καθολικού της Μονής της Παναγίας της Αμασγού και χρονολογείται στις αρχές του 12ου αιώνα. Εξαιρετική τοιχογραφία, που χρονολογείται στο τέλος του 12ου αιώνα, εντοπίστηκε στο Καθολικό της Μονής του Χριστού Αντιφωνητή στην Καλογραία, που βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Στον 13ο αιώνα χρονολογείται μία άλλη εικονογράφηση του Αγίου στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο χωριό Σωτήρα της Επαρχίας Αμμοχώστου.

Η τιμή προς τον Άγιο φαίνεται ότι ήταν πολύ μεγάλη στα χρόνια της Φραγκοκρατίας (1192-1489) και στα χρόνια της Βενετοκρατίας (1489-1571), αφού η εικονογράφηση της μορφής του είναι σχεδόν απαραίτητη στο Ιερό Βήμα των ναών που κτίζονται και εικονογραφούνται στις περιόδους αυτές.