"Αγαπητέ πρόεδρε Πούτιν,
Σας ευχαριστώ πολύ για την επιστολή σας προς τον αμερικανικό λαό! Είμαι ένας Αμερικανός και όταν έμαθα την Πέμπτη από το επίσημο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων, την New York Times, ότι θέλατε "να μιλήσετε απευθείας στον αμερικανικό λαό", σκέφτηκα: Τι γλυκό! ".
Έτσι ξεκινά το σημερινό άρθρο της διαδικτυακής έκδοσης της Wasginghton Post, με τίτλο "Η απάντηση των Αμερικανών στον Ρώσο πρόεδρο", με μια γενναία δόση λεπτής ειρωνείας, τόσο απέναντι στην New York Times που δημοσίευσε το μήνυμα του Πούτιν, όσο και στο περιεχόμενο του.
Ο αρθρογράφος- αποστολέας του γράμματος, Dana Milbant, εξαίρει τα άπταιστα Αγγλικά του Ρώσου προέδρου και αναρωτιέται "αν στην σύνταξη της επιστολής σας βοήθησε ο Έντουαρντ Σνόουντεν".
"Δεν είναι όμως μόνο τα αγγλικά σας που μου έκαναν εντύπωση. Οι γεωπολιτικές σας τοποθετήσεις ήταν έξυπνες - σαν βόμβες, όπως λέει ο αμερικανικός λαός (όχι όμως σαν αυτές που θα χρησιμοποιηθούν στη Συρία.) Ήσασταν τόσο καλός στο να μας θυμίσετε τις ημέρες που υπήρξαμε σύμμαχοι που, οι αναφορές σας για "αμοιβαία εμπιστοσύνη" και "κοινή επιτυχία" με κάνουν να σκεφτώ ότι ίσως θα μπορούσαμε και πάλι να είμαστε φίλοι. Επίσης , οι ευνοϊκές αναφορές σας στο Ισραήλ και τον Πάπα, μου να υπενθύμισαν ότι έχουμε τόσα πολλά κοινά", απαντά ο Milbant.
"Όταν είδαμε τις φωτογραφίες σας χωρίς μπλουζάκι στη Σιβηρία, μας έφεραν στο μυαλό έναν από τους διασημότερους Αμερικανούς νομοθέτες μας, τον Anthony Weiner. Όταν βλέπαμε να αλλάζετε τη ρωσική νομοθεσία για να παραμείνετε στην εξουσία, θυμηθήκαμε έναν άλλο κατεξοχήν Αμερικανικό, τον Rod Blagojevich. Επίσης, η Harley-Davidson μηχανή σας, τα μαύρα ρούχα σας και η ερωμένη με τη μισή σας ηλικία - όλα αυτά σαν κάνουν πραγματικό Αμερικάνο".
"Ελπίζω ότι δεν θα λάβετε αυτήν την κριτική άσχημα, επειδή το κάνω με πνεύμα φιλίας. Αν οι πρόγονοι σας δεν είχαν κυνηγήσει τους προγόνους μου από την Ανατολική Ευρώπη, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα, να συμμετέχω στο αμερικανικό πείραμα.
Τέλος πάντων, ήταν πραγματικά εξαιρετικά ευχάριστο να λάβω γράμμα σας. Παρακαλώ γράψτε ξανά σύντομα".
Και για το τέλος, ο Milbant λέει στον Ρωσο πρόεδρο την θρυλική τελευταία ατάκα από την Καζαμπλάνκα: " Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχή μιας εξαιρετικής φιλίας."
