Σε περίπτωση που επιτευχθεί τελικά συμφωνία ανάμεσα στη Συρία και τη διεθνή κοινότητα για παράδοση και καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Δαμασκού, το μεγάλο ερώτημα θα είναι: Πως θα καταστραφούν τα χημικά όπλα, χωρίς να προκαλέσουν μεγαλύτερο κακό στην ανθρωπότητα;
Δεν μπορείς απλά να τα κάψεις. Δεν αρκεί να τα θάψεις. Και, σίγουρα, δεν μπορείς να ρίξεις πάνω τους ένα πύραυλο. Όλες αυτές οι μέθοδοι διατρέχουν τον κίνδυνο εξάπλωσης θανατηφόρων υλικών, που θα προκαλέσουν μαζικούς θανάτους και θα επιδεινώσουν την διεθνή κρίση.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του NBC, θα κόστιζε δισεκατομμύρια δολάρια και θα χρειαζόταν τουλάχιστον μια δεκαετία για να καταστραφούν οι περίπου 1.000 τόνοι χημικών όπλων που διαθέτει η Συρία- μια υπόθεση που περιπλέκεται από το γεγονός ότι η καταστροφή των χημικών όπλων, δεν σημαίνει απαραίτητα και τη λήξη του εμφυλίου στη χώρα.
Ποια είναι η διαδικασία καταστροφής των χημικών
Αρχικά, η κυβέρνηση Άσαντ θα πρέπει να καταγράψει με λεπτομέρεια τα αποθέματά της και να παρουσιάσει ένα σχέδιο για την εξάλειψη των όπλων και των εγκαταστάσεων παραγωγής, τα οποία θα πρέπει να εγκριθούν από την διεθνή κοινότητα και οι επιθεωρητές να παρακολουθούν τη διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η διαδικασία περιλαμβάνει συνήθως την αποστράγγιση των χημικών παραγόντων (για παράδειγμα, τα αέρια μουστάρδας, ή νευροπαραλυτικά αέρια όπως το σαρίν, ) από τα πυρομαχικά, και στη συνέχεια το κάψιμο τους.
Όμως, η διαδικασία αποτέφρωσης δεν σημαίνει ότι θα βάλουμε απλά τα χημικά σε ένα βαρέλι και να θα ανάψουμε φωτιά: Υπάρχει μια περίπλοκη διαδικασία καύσης των αερίων με ασφάλεια. Πρέπει να τα αποτεφρωθούν σε συγκεκριμένη υψηλή θερμοκρασίας και, ακόμα και ο καπνός που ανεβαίνει από το φουγάρο, πρέπει να φιλτράρεται, προκειμένου να μην διαρέυσουν στην ατμόσφαιρα θανατηφόρα στοιχεία.
Επίσης, από την στιγμή που θα μπουν τα χημικά στις εγκαταστάσεις καταστροφής, όλη η διαδικασία θα πρέπει να γίνει με τεχνικά μέσα, χωρίς να έρθουν καθόλου σε επαφή με τον άνθρωπο.
Οι νέες μέθοδοι και η σχεδόν ανέφικτη πραγματοποίηση τους
Με τον καιρό, οι περιβαλλοντικές ανησυχίες και οι "παράπλευρες απώλειες" σε ανάλογες πράξεις καταστροφής, οδήγησαν στην ανάπτυξη νέων μεθόδων για την καταστροφή των χημικών όπλων που βασίζονται στη "χημική αποικοδόμηση" με καυτό νερό, και την "μικροβιακή υποβάθμιση" αντί για την κλασική καύση.
Ωστόσο, η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, ακόμα και στην αισιόδοξη περίπτωση που ο Άσαντ το αποδεχτεί.
Η υλοποίηση της ρωσικής πρότασης προϋποθέτει την πλήρη συνεργασία της Δαμασκού, που τηρεί απόλυτη μυστικότητα για το θέμα.
Επίσης, η επιχείρηση ασφαλούς καταστροφής θα αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς όλη η διαδικασία θα πρέπει να γίνει μέσα στην αστάθεια μια χώρας που βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο, με κατεστραμμένες εγκαταστάσεις και άγριο αντάρτικο.
Για αυτό τον λόγο, οποιαδήποτε συμφωνία επιτευχθεί για να τεθεί το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας υπό διεθνή έλεγχο, πρέπει να μπορεί να εφαρμοστεί και να διασφαλίζει ότι τα όπλα αυτά δεν θα πέσουν σε λάθος χέρια, όπως δήλωσε και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ουίλιαμ Χέιγκ.
