Ο ψυχίατρος που έριξε τον Κένεντι στα ναρκωτικά

Νέα Υόρκη, 1962, ξενοδοχείο Carlyle. Ένας άντρας τρέχει ημίγυμνος από τη σουίτα του στους διαδρόμους του ξενοδοχείου, κουνώντας ξέφρενα τα χέρια του σαν μανιακός.

Ο άνδρας ήταν ο Τζον Φ. Κένεντι και πίσω του έτρεχαν κατατρομαγμένοι οι σωματοφύλακές του, για να σώσουν όχι τον ίδιο, αλλά την υπόληψή του. Ο πρόεδρος μόλις είχε πάρει ένα “βιταμινούχο ενεργειακό κοκτέιλ” από τον άνθρωπο τον οποίο οι μυστικές υπηρεσίες ήξεραν ως “Dr. Feelgood” και το Χόλιγουντ ως “Θαυματουργό Μαξ”. Ήταν ο δρ. Μαξ Γιάκομπσον, γερμανικής καταγωγής, γιατρός πολλών αστέρων αλλά και πολιτικών ηγετών.

Στην πραγματικότητα, αυτό που έκανε ο γιατρός ήταν να δίνει μεθαμφεταμίνη αναμειγμένη με αίμα κατσίκας και προβάτου στους πλούσιους και ισχυρούς εν αγνοία τους, καθώς πίστευαν πως η “θαυματουργή” φόρμουλα του γιατρού, η οποία μπορούσε να δώσει ενέργεια και να λειτουργήσει ως κατασταλτικό σε πόνο κάθε μορφής, ήταν ένα μείγμα διαφόρων βιταμινών. Το ξέφρενο και... γυμνό τρεχαλητό του Κένεντι, μυστικό για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, είναι μία από τις πολλές αποκαλύψεις στο βιβλίο των Ρίτσαρντ Λέρτζμαν και Ουίλιαμ Μπιρνς με τίτλο “Dr. Feelgood”, σχετικά με τον γιατρό που μετέτρεψε πολλούς από την αμερικανική ελίτ σε ναρκομανείς. Το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Μάιο, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το “Έθνος”.

O καλύτερος πελάτης

Στους πελάτες του “Dr. Feelgood” συγκαταλέγονταν εκτός από τον JFK και η γυναίκα του, Τζάκι, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ, ένας άλλος Αμερικανός πρόεδρος, ο Χάρι Τρούμαν, και σταρ όπως η Μέριλιν Μονρόε, ο Ελβις Πρίσλεϊ, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Τζούντι Γκάρλαντ, ο συγγραφέας Τρούμαν Καπότε, ο Φρανκ Σινάτρα, η Ινγκριντ Μπέργκμαν και πολλοί άλλοι.

Ο πιο καλός του πελάτης, ωστόσο, ήταν ο Τζον Κένεντι, ο οποίος έπασχε από αϋπνίες και δυνατούς πόνους στην πλάτη. Θεωρούσε το “κοκτέιλ” του Γιάκομπσον θαυματουργό, αφού εκτός του ότι τον ανακούφιζε από τους πόνους, του ανέβαζε και τη λίμπιντο. Ως “αυτόματη ευφορία” περιέγραψε σε γραπτό του την επίδραση του κοκτέιλ του γιατρού ο Τρούμαν Καπότε.

“Αισθάνεσαι σαν τον Σούπερμαν. Πετάς. Ιδέες σού έρχονται με την ταχύτητα του φωτός. Μπορείς να συνεχίζεις αδιάκοπα για 72 ώρες χωρίς καφέ... Κι αν θέλεις σεξ, μπορείς να το κάνεις όλη τη νύχτα”. Και ο Κένεντι ενδιαφερόταν για το σεξ. Πολύ. Ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον δρα Γιάκομπσον το 1960 μέσω ενός κοινού τους φίλου και έκτοτε ο πρόεδρος αναζητούσε τις υπηρεσίες του σε κάθε δύσκολη στιγμή.

Του έκανε ενέσεις πριν από το ντιμπέιτ του με τον Νίξον και πέταξε μαζί του στη Βιέννη το 1961 όπου θα συμμετείχε σε σύνοδο με τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ενωσης, Νικίτα Χρουστσόφ. “Ο Γιάκομπσον έδωσε στον Κένεντι 30 mg μεθαμφεταμίνης λίγο πριν από τη συνάντηση, όμως ο Χρουστσόφ άργησε και του έδωσε μία ακόμα δόση”, γράφουν οι συγγραφείς. “Οταν έφτασε ο Ρώσος ηγέτης, ο Κένεντι είχε ήδη κάνει τρεις ενέσεις και ήταν αποχαυνωμένος. Τραύλιζε, ίδρωνε κι έχανε τα λόγια του. Οταν τελείωσε η συνάντηση, ο Κένεντι είπε ότι ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής του”.

Υστερα από εκείνη την καταστροφική ημέρα, ο αδελφός του προέδρου, Ρόμπερτ, ζήτησε δείγμα του “φαρμάκου” και το έδωσε για ανάλυση στο FBI. Όταν του είπε ότι πρόκειται για μεθαμφεταμίνη, ο Κένεντι απάντησε: “Δε με νοιάζει κι αν είναι κάτουρο αλόγου, κάνει δουλειά”. Μέχρι τον Μάιο του 1962 είχε επισκεφτεί τον Λευκό Οίκο 34 φορές.

Ο “Dr. Feelgood” άρχισε να... κουράρει και την Τζάκι όταν έπεσε σε κατάθλιψη μετά τον δύσκολο τοκετό που είχε όταν γέννησε τον Τζον Τζούνιορ. “Της έδινε τόση αυτοπεποίθηση, που ζητούσε ξανά και ξανά”, αποκαλύπτουν οι συγγραφείς.

Μία ακόμα πιστή πελάτισσα ήταν η Μέριλιν Μονρόε. Οταν έπαθε κρίση πανικού, λίγο πριν βγει στη σκηνή να τραγουδήσει το διάσημο πλέον “Happy Birthday, Mr. President” το 1962, ικέτεψε τον δρα Γιάκομπσον για μια δόση. “Της έκανε ένεση στον λαιμό και η Μέριλιν ανέβηκε στη σκηνή σαν να πετούσε. Της έδωσε όμως μεγάλη δόση και μπέρδεψε τα λόγια της”.

Μεγάλη δόση όμως έδωσε και στην Τέιλορ στα γυρίσματα της “Κλεοπάτρας”, τόσο μεγάλη μάλιστα που παραλίγο να τη σκοτώσει, ισχυρίζονται οι συγγραφείς, ενώ ο Ελβις Πρίσλεϊ άρχισε να παίρνει το “φάρμακο” ύστερα από εντολή του μάνατζέρ του, απόστρατου συνταγματάρχη Τομ Πάρκερ.

“Ομως ο Ελβις σιχαινόταν την κατάθλιψη στην οποία έπεφτε όταν έφευγε η επίδραση του ναρκωτικού”, γράφουν οι Λέρτζμαν και Μπιρνς “και αποφάσισε να σταματήσει. Ήταν η μοναδική φορά που παράκουσε τον Πάρκερ”.