Η δύναμη του Twitter είναι αναμφισβήτητη: η αμεσότητα και η ταχύτητα με την οποία μεταδίδονται οι πληροφορίες.
Ειδικά σε περιπτώσεις επιθέσεων και χτυπημάτων αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πληροφόρηση.
Κάθε νόμισμα όμως έχει δυο όψεις και ακριβώς αυτή η δύναμη έχει αποδειχθεί και καταστροφική: ψευδείς και ανακριβείς πληροφορίες που μεταδίδονται επίτηδες ή από αβλεψία και μεταδίδονται με την ταχύτητα του φωτός.
Εξάλλου, όπως είχε πει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ “το ψέμα έχει ήδη διαδοθεί στο μισό πλανήτη προτού η αλήθεια προλάβει να ανεβάσει το παντελόνι της”.
Στην πρόσφατη περίπτωση του μακελειού στο σχολείο Σάντα Χουκ του Κονέκτικατ αυτό έγινε απολύτως προφανές: μεταδόθηκαν δεκάδες πληροφορίες που δεν στέκουν όπως ότι ο Άνταμ Λάντζα δεν ήταν εκείνος που έκανε την επίθεση, ότι την επίθεση την έκανε ο αδελφός του Ράιαν, ότι η μητέρα του ήταν δασκάλα στο σχολείο και πολλά άλλα.
Τώρα και με αφορμή το χτύπημα στο μαραθώνιο της Βοστόνης, το Twitter γίνεται ombudsman της δημοσιογραφίας. Ας πούμε σαν επίτροπος που επιβλέπει και νουθετεί.
Η μια μετά την άλλη οι αναρτήσεις στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης συμβούλευαν να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και να μην μεταδοθούν ανακριβείς πληροφορίες.
