Ανέντιμες χαρακτηρίζει ο Αμερικανός πρόεδρος τις πλέον αξιοσέβαστες αμερικανικές εφημερίδες, New York Times και Washington Post
Κλείνοντας την πρώτη του εβδομάδα στον Λευκό Οίκο, έχοντας μπροστά μία ημέρα τηλεφωνικών επαφών με διεθνείς ηγέτες και έχοντας προκαλέσει το απόλυτο χάος με το προεδρικό διάταγμα για την απαγόρευση εισόδου στο αμερικανικό έδαφος πολιτών επτά μουσουλμανικών χωρών, ο Ντόναλντ Τραμπ έκρινε σκόπιμο να ξεκινήσει τη μέρα του με επιθέσεις από το προσφιλές του Twitter προς τις δύο πιο αξιοσέβαστες αμερικανικές εφημερίδες: τους New York Times και την Washington Post.
Χωρίς προφανή λόγο, ο Τραμπ έγραψε πρωί πρωί μία σειρά από tweets με τα οποία χαρακτηρίζει «ΑΝΕΝΤΙΜΕΣ» τις δύο εφημερίδες και ο τρόπος του δείχνει ότι ξύπνησε εκνευρισμένος.
Ο Τραμπ, που είχε στο σημερινό του πρόγραμμα τις πρώτες τους τηλεφωνικές επαφές με τους ηγέτες της Ιαπωνίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, προτίμησε να παίξει με το Twitter αντί να προετοιμασθεί για τις συνομιλίες του ή να κάνει έστω έναν απολογισμό της πρώτης του εβδομάδας στον Λευκό Οίκο, όπως σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Τραμπ κατηγόρησε τις δύο εφημερίδες ότι έκαναν από την αρχή λάθος προβλέψεις για τον ίδιο (για το χρίσμα, για την εκλογή του), ότι δεν έχουν αλλάξει έκτοτε κατεύθυνση, «και δεν θα το κάνουν ποτέ. ΑΝΕΝΤΙΜΕΣ». Σε αυτή την πρωινή ομοβροντία αφιερώνει τρία tweets και κατηγορεί τους New York Times ότι προέβλεψαν λανθασμένα ότι δεν θα πάρει το χρίσμα και ότι δεν θα εκλεγεί. «ΨΕΥΔΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ!».
Οι New York Times του απάντησαν εν συντομία και συγκεκριμένα στον ισχυρισμό του ότι η εφημερίδα χάνει συνδρομητές και αναγνώστες: «@realDonaldTrump επαλήθευση γεγονότων: συνδρομητές και αναγνωσιμότητα στα ύψη. Η υποστήριξη της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας είναι σημαντική».
Αντίστοιχη ήταν η απάντηση της Washington Post: «...η αναγνωσιμότητα είναι υψηλότερη από ποτέ (και δεν υπάρχουν εναλλακτικά γεγονότα)».
Το Twitter είναι, παραδόξως, το αγαπημένο μέσο του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου. Εκεί «πραγματεύεται» τα πιο ασήμαντα θέματα, που τον απασχολούν, αλλά και θέματα βαρύνουσας σημασίας, γεγονός που αναγκάζει τον Τύπο, αλλά και τους παράγοντες των χρηματιστηριακών αγορών, να τον παρακολουθούν.