Πρωτεύουσα των singles και σύμβολο της δημογραφικής παρακμής του έθνους, μητρόπολη της οποίας τα θέλγητρα προσελκύουν χιλιάδες νέους ανθρώπους από όλη την Ευρώπη αλλά και μία πόλη χωρίς οικογένειες, τουλάχιστον όπως τις γνωρίζουμε στην παραδοσιακή τους μορφή.
Μεταξύ των πάμπολλων και ετερόκλητων χαρακτηριστικών του Βερολίνου, συγκαταλέγεται και η ανησυχητική δημογραφική πραγματικότητα της πόλης ή αλλιώς η μοναχικότητα καθώς οι περισσότεροι Βερολινέζοι ζουν μόνοι τους. Τουλάχιστον στατιστικά.
Όπως αναφέρουν τα Νέα, τα στοιχεία της γερμανικής στατιστικής υπηρεσίας αποκαλύπτουν ότι οι μισές από τις οικογένειες που ζουν στην πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι μονοπυρηνικές ενώ από τις υπόλοιπες μισές, το 83% αποτελείται από οικογένειες που απαρτίζονται από δύο άτομα το πολύ. Το 1974, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν της τάξης του 74,6%.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου. Στο Παρίσι, για παράδειγμα, οι μονοπυρηνικές οικογένειες ξεπερνούν το 50%. Ωστόσο, ο γαλλικός πληθυσμός στο σύνολό του έχει μία πολύ ισχυρή δημογραφική δυναμική. Αντιθέτως, η Γερμανία παρακολουθεί με αγωνία τη διαρκή πτώση της γεννητικότητας μεταξύ των νέων ζευγαριών.
Στη Γερμανία, τουλάχιστον όσον αφορά τις στατιστικές μετρήσεις, ως οικογένεια εκλαμβάνεται μονάχα η συνύπαρξη ενός ζευγαριού με ή χωρίς απογόνους. Επιπρόσθετα, στο Βερολίνο υφίσταται και το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού.
Όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι και ιδιαίτερα ηλικιωμένες αν και έχουν οικογένεια, παιδιά ή άλλους συγγενείς, καταλήγουν να περνούν κάποια χρόνια της ζωής του μόνοι τους εξαιτίας του θανάτου του συντρόφου τους και του γεγονότος ότι οι απόγονοι αποχωρούν από την οικογενειακή εστία αρκετά νωρίς με αποτέλεσμα οι δεσμοί με τους γονείς να εξασθενούν.
Ένας δεύτερος λόγος για την αύξηση των μικρο-οικογενειών είναι οι χωρισμοί και τα διαζύγια. Υπεύθυνος για τη μείωση των πολυπυρηνικών οικογενειών στο Βερολίνο μπορεί να θεωρηθεί και ο μεγάλος αριθμός φοιτητών που ζουν στην πόλη που συμβιώνουν με φίλους, γνωστούς ακόμα και αγνώστους με τους οποίους μοιράζονται τα έξοδα.
