Κι όμως το αουτσάιντερ κατάφερε να επικρατήσει. Στην κούρσα της εκλογής νέου Ποντίφικα, ο Χόρχε – Μάριο Μπεργκόλιο, έλαβε το χρήσμα του νέου Ποντίφικα. (Τα γραφεία στοιχημάτων έδιναν αποδόσεις για την πιθανότητα εκλογής του 1/80). Ο λευκός καπνός μετά από τέσσερις ψηφοφορίες έκανε την εμφάνισή του από την καμινάδα στο παρεκκλήσι του Βατικανού στη Ρώμη και οι περίπου 2 δισεκατομμύρια πιστοί της καθολικής εκκλησίας σε όλο τον κόσμο, άκουσαν με αγαλλίαση το πολυαναμενόμενο “Habemus Papam” (Έχουμε πάπα).
Ο διάδοχος του Βενέδικτου του 16ου, αρχιεπίσκοπος Αργεντινής, φημίζεται για τις συντηρητικές του απόψεις. Γεννήμένος στο Μπουένος Άιρες, είναι ένα από τα πέντε παιδιά, ενός Ιταλού υπαλλήλου στους σιδηροδρόμους.
Ακολούθησε εκκλησιαστικά σεμινάρια στη Villa Devoto και εισήλθε στην Κοινωνία του Θεού στις 11 Μαρτίου του 1958. Κάτοχος πτυχίου φιλοσοφίας από το Colegio Maximo, σπούδασε στη συνέχεια λογοτεχνία και ψυχολογία στο Colegiode la Inmaculada στο Σάντα Φε, καθώς και στο Colegio del Salvador του Μπουένος Άιρες.
Χειροτονήθηκε στην ιεροσύνη στις 13 Δεκέμβρη του 1969, από τον Αρχιεπίσκοπο José Ramón Castellano. Σπούδασε στη Φιλοσοφική και Θεολογική Σχολή του San Miguel, όπου αργότερα διετέλεσε καθηγητής θεολογίας.
Εντυπωσιασμένη από τις ηγετικές του ικανότητες, η “Κοινωνία του Ιησού” προωθεί τον Μπεργκόλιο, ο οποίος θα υπηρετήσει ως έπαρχος της Αργεντινής από το 1973 έως και το 1979. Το 1980 θα γίνει πρύτανης του San Miguel, όπου είχε σπουδάσει. Στη θέση αυτή παρέμεινε έως το 1986, οπότε ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στη Γερμανία και επέστρεψε στην πατρίδα του για να θητεύσει ως εξομολόγος και πνευματικός διευθυντής στην Κόρδοβα.
Μελανό σημείο στη ζηλευτή καριέρα του, υπήρξε η σαφώς καλή σχέση του με τους δικτάτορες της Αργεντινής, ενώ αντίθετα στα δυνατά του σημεία είναι η ευαισθησία που δείχνει σε θέματα κοινωνικής ανισότητας.
Ο Μπεργκόλιο έγινε Καρδινάλιος του Quarracino στις 28 Φεβρουαρίου του 1998. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' τον έχρισε αρχιεπίσκοπο στο εκκλησιαστικό συμβούλιο, στις 21 Φεβρουαρίου του 2001 , που έγινε στο Βατικανό και απένειμε στον Μπεργόλιο τις παπικές τιμές του καρδινάλιου.
Ο Καρδινάλιος, Χοσέ Μπεργόλιο, απευθύνει καλωσόρισμα στην Πρόεδρο της Αργεντινής Cristina Fernandez de Kirchner το Δεκέμβριο του 2007. Στη διάρκεια της θητείας του ως Καρδινάλιος, διορίζεται σε διάφορες διοικητικές θέσεις στη Ρωμαϊκή Κουρία.
Μαγειρεύει ο ίδιος το φαγητό του
Ως Καρδινάλιος έγινε γνωστός για την ταπεινοφροσύνη του, το δογματικό συντηρητισμό του αλλά και τη δέσμευσή του στο δρόμο της κοινωνικής δικαιοσύνης.Ο απλός τρόπος ζωής, τον οποίον διήγε συνέβαλε στη δημιουργία της φήμης ενός μάλλον ταπεινόφρονα κληρικού. Ο ίδιος αρνήθηκε ακόμα και τις αρχιεσκοπικές του λιμουζίνες, προτιμώντας τα δημόσια μέσα μεταφοράς, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες φέρεται να μαγειρεύει ο ίδιος το φαγητό του.
Παλαιότερα είχε καταδικάσει τις μεγάλες διαφορές μεταξύ πλούσιων και των φτωχών στη χώρα του, καλώντας τους πιστούς να είναι αισιόδοξοι ότι θα έρθει ένα καλύτερο μέλλον.
Συντηρητικός και πολέμιος της ομοφυλοφιλίας
Αν και έχει διακηρύξει κατά καιρούς το σεβασμό στη διαφορετικότητα και στην ομοφυλοφιλία, κατά το παρελθόν και όταν η Αργεντινή επισήμως αναγνώρισε πλήρη δικαιώματα, αντίστοιχα με τους ετερόφυλους και στους ομοφυλόφιλους, ο ίδιος αντέδρασε έντονα, πρωτοστατώντας σε εκστρατεία διαμαρτυρίας - επιβεβαιώνοντας τις συντηρητικές του καταβολές.
Στο διάγγελμα που απηύθυνε προς τους πιστούς από το μπαλκόνι του Βατικανού, ζήτησε την ευλογία των πιστών για να διατελέσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο του. Πέρα από αυτό όμως ο ίδιος θα έχει δύσκολο έργο. Δημοσιεύματα που είδαν το φώς της δημοσιότητας – ειδικά μετά τη παραίτηση Βενέδικτου - δημιούργησαν αρκετές σκιές πάνω από τον ουρανό του Βατικανού, σκιές, τις οποίες ο ίδιος θα πρέπει να απομακρύνει, καθώς ο ρόλος ενός πάπα εκτός τα ποιμαντικά του καθήκοντα επεκτείνεται και σε ό, τι μπορεί να ονομάζεται καθαρότητα και ταπεινοφροσύνη.
