Οι Σοσιαλιστές και οι Ciudadanos ανακοίνωσαν πως δεν θα υποστηρίξουν τον Ραχόι - Για τους Podemos, ούτε λόγος
Το πολιτικό θρίλερ του περασμένου Δεκεμβρίου φαίνεται να επαναλαμβάνεται στην Ισπανία, με τη χώρα να βρίσκεται και πάλι σε αδιέξοδο και τον Ραχόι να κερδίζει μεν τις περισσότερες έδρες στο Κοινοβούλιο, αλλά να μην έχει την αυτοδυναμία και να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ο ασκών χρέη πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι εξέφρασε σήμερα την ελπίδα πως τα κόμματα θα καταλήξουν σε συμφωνία μέσα σε έναν μήνα προκειμένου να καταστεί δυνατή μια κυβέρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματός (PP) του. "Πρέπει να προσπαθήσω να εξασφαλίσω μια πλειοψηφία για να κυβερνήσω γιατί χωρίς αυτήν, είναι πολύ δύσκολο, πολύ πολύπλοκο", δήλωσε ο Ραχόι.
Όμως, οι Σοσιαλιστές - οι οποίοι ήρθαν δεύτεροι στις χθεσινές εκλογές - και το τεταρτο κόμμα των Ciudadanos δήλωσαν ότι δεν θα στηρίξουν την επανεκλογή του Ραχόι.
"Δεν θα στηρίξουμε τον Ραχόι για την πρωθυπουργία ούτε θα απόσχουμε", δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE) Αντόνιο Ερνάντο. Πριν τις εκλογές, ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού κόμματος Πέδρο Σάντσεθ είχε δηλώσει ότι δεν θα στηρίξει τους συντηρητικούς του Λαϊκού Κόμματος (PP).
Σε χωριστή δήλωσή του, ο επικεφαλής του φιλελεύθερου κόμματος των Ciudadanos, ο Άλμπερτ Ριβέρα, ανέφερε επίσης σήμερα ότι δεν θα υποστηρίξει μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ραχόι - αν και νωρίτερα είχαν ανακοινώσει ότι είναι έτοιμοι να αρχίσουν αμέσως συνομιλίες με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα.
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως, μια συνεργασία των δύο κομμάτων δεν εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία των 176 εδρών, καθώς λείπουν ακόμη επτά έδρες.
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα:
Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα παραμένει η πρώτη δύναμη, λαμβάνοντας συνολικά 137 έδρες – για την αυτοδυναμία χρειάζονται 176.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα εκλέγει 85 βουλευτές και αναδεικνύεται δεύτερη δύναμη. Ο συνασπισμός Unidos Podemos λαμβάνει 71 έδρες και ακολουθούν στην τέταρτη θέση οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 32 έδρες.
Πλέον το μόνο σενάριο, δεδομένου ότι η προοπτική μίας Μεγάλης Συμμαχίας Λαϊκού Κόμματος (PP) και Σοσιαλιστών (PSOE), φαντάζει μακρινή (αν όχι απίθανη), είναι να προταθεί μία κυβέρνηση μειοψηφίας, που χάρις σε επιμέρους συμφωνίες με μικρότερα και μεγαλύτερα κόμματα, θα κατορθώνει να περάσει τα αναγκαία και κρίσιμα νομοσχέδια χάρις στην αποχή των κομμάτων αυτών από τις ψηφοφορίες, που θα κατέβαζαν τον πήχη της πλειοψηφίας στη Βουλή.
