"Την ελληνική υπηκοότητα θα την κρατήσω για πάντα"
Οι γονείς της έφτασαν ως εργάτες τη δεκαετία του 60 και έκαναν συχνά πολλά λάθη στη γλώσσα. Η ίδια όχι μόνο έμαθε γερμανικά, αλλά έφτασε να παρουσιάζει και… εκπομπή.
Ο λόγος για τη Λίντα Ζερβάκη, τη δημοσιογράφο από το Αμβούργο που έχει ελληνικές ρίζες και είναι η πρώτη παρουσιάστρια της δημοφιλούς δημοσιογραφικής εκπομπής Tagesschau στην κρατική τηλεόραση της Γερμανίας. Σε συνέντευξή της στην Καθημερινή, μίλησε για τη σταδιοδρομία της και όχι μόνο.
Όπως είπε, σύμφωνα με το allesgr.de, πριν αρχίσει να δουλεύει στην εκπομπή Tagesschau, εργαζόταν εννέα χρόνια σε ραδιοφωνικό σταθμό, στις ειδήσεις. Όλη της τη ζωή δούλευε, αφού έπρεπε να υποστηρίξει τους γονείς της νωρίς στο περίπτερο που είχαν.
«Πήγα έξι χρόνια σε ελληνικό δημοτικό σχολείο. Κάθε μέρα, τρεις ώρες μετά το γερμανικό σχολείο. Αυτό συνέβαλε στο να μην τα ξεχάσω όλα. Την ελληνική υπηκοότητα θα την κρατήσω για πάντα, επειδή είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα. Οι γονείς μου είναι Ελληνες, έχω ελληνικές ρίζες. Γιατί να εγκαταλείψω την ελληνική πλευρά μου;», είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
Όσο για το αν η ίδια μιλά στα παιδιά της ελληνικά, να τι απαντά: «Τα ελληνικά μου δεν είναι τα καλύτερα. Μου είναι δύσκολο λοιπόν να μιλάω ελληνικά στα παιδιά μου. Και αυτό επειδή πάντα μιλούσα καλύτερα γερμανικά απ’ ό,τι ελληνικά. Οι γονείς μου ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται για να τα βγάλουμε πέρα. Ετσι, είχα στη διάρκεια της ημέρας γκουβερνάντα, που με πρόσεχε. Ηταν Γερμανίδα»
Πώς όμως ήταν η ειδησεογραφική κάλυψη στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης; Όπως λέει η ίδια, δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε σε καμία από τις δύο χώρες. «Εμένα με άφησαν σε γενικές γραμμές ήσυχη. Συχνά επιχείρησα να εξηγήσω γιατί οι άνθρωποι κατέβαιναν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τα μέτρα στην Ελλάδα. Προσπάθησα όμως να παραμείνω εκτός, γιατί η δουλειά μου προϋποθέτει ένα βαθμό ουδετερότητας. Υπήρξαν εφημερίδες που όξυναν την ατμόσφαιρα με τον τρόπο που κάλυψαν την ελληνική κρίση. Εξίσου επαίσχυντες όμως ήταν και οι συγκρίσεις με τους ναζί από τα ελληνικά ΜΜΕ, κατά τη γνώμη μου. Και γι’ αυτές ντρέπομαι».
Η ίδια τονίζει ότι μετανιώνει που δεν κατάφερε να ζήσει για λίγο μεγαλύτερο διάστημα στην Ελλάδα. «Αισθάνομαι μέσα μου ένα νόστο, στον οποίο θα ήθελα κάποια στιγμή να ενδώσω. Τώρα δεν θα τα κατάφερνα, για λόγους που έχουν να κάνουν με το χρόνο. Πιθανότατα θα μπορέσω να ζήσω για μισό ή ένα χρόνο στην Ελλάδα όταν πάρω σύνταξη. Θέλω να νιώσω τη ζωή εκεί. Τις μυρωδιές, το τοπίο, τους ανθρώπους, να ρουφήξω τη νοοτροπία. Αυτή είναι μια μεγάλη ευχή μέσα μου, την οποία θα ήθελα κάποια στιγμή να υλοποιήσω», λέει.
