Καθώς έχουν υποστεί ψυχικά τραύματα από τον πόλεμο και είναι εύθραυστοι λόγω της εξορίας, οι μισοί πρόσφυγες έχουν ανάγκη επείγουσα ψυχολογική βοήθεια, προειδοποίησε σήμερα το γερμανικό Επιμελητήριο Ψυχοθεραπευτών (BPtK), καταγγέλλοντας παράλληλα την ανυπαρξία σχεδόν των δομών εκείνων που θα μπορούσαν να προσφέρουν τέτοιου είδους στήριξη στους αιτούντες άσυλο.
Περίπου το 70% των αιτούντων άσυλο έχει ήδη ζήσει τη βία, η κατάθλιψη πλήττει 1 στους 2 μετανάστες και το 40% έως 50% των προσφύγων υποφέρει από σύνδρομο μετατραυματικού άγχους, επισήμανε το Επιμελητήριο των γερμανών ψυχοθεραπευτών στον Τύπο.
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, που έχουν καταρτιστεί βάση μελετών που έχουν δημοσιευτεί από το επιμελητήριο το διάστημα μεταξύ 2006-2010, πριν από τη μαζική προσέλευση των μεταναστών, το 40% περίπου των επίδοξων μεταναστών έχει ήδη αυτοκτονικές τάσεις ή έχει ήδη αποπειραθεί να βάλει τέλος στην ζωή του.
Το πρόβλημα αποκτά ολοένα και πιο επείγοντα χαρακτήρα καθώς η Γερμανία αναμένεται να υποδεχθεί το 2015 από 800.000 έως 1 εκατ. αιτούντες άσυλο, η πλειονότητα των οποίων είναι Σύροι που έχουν φύγει για να γλιτώσουν από τις εχθροπραξίες.
Το BPtK ζητά επομένως την πρόσληψη θεραπευτών και διερμηνέων στα κέντρα πρώτης υποδοχής, καθώς οι ανάγκες εκεί είναι τουλάχιστον 20 φορές μεγαλύτερες σε σύγκριση με τους 3.000 έως 4.000 μετανάστες που επωφελούνται κάθε χρόνο από την ψυχοθεραπεία.
Μεταξύ των μεγαλύτερων «καταστροφών που προκαλούνται από τον άνθρωπο» και βιώνουν οι μετανάστες αποκτώντας ψυχικά τραύματα είναι «τα πυρά (...), οι θανατικές απειλές και οι εικονικές εκτελέσεις», τα βασανιστήρια, οι σεξουαλικοί εξευτελισμοί και οι βιασμοί, περιέγραψαν οι ψυχοθεραπευτές.
Το 40% περίπου των παιδιών έχει πέσει θύμα βιαιοπραγιών και το 20% «έχει δει να επιτίθενται εναντίον των μελών της οικογένειάς του» διευκρίνισε ο ψυχίατρος Ντίτριχ Μουντς, επικεφαλής του Επιμελητηρίου Ψυχοθεραπευτών.
Εξουθενωμένοι από το γεμάτο κινδύνους ταξίδι προς τις χώρες της Δύσης, αυτοί οι υποψήφιοι για άσυλο υποφέρουν από διαφόρων ειδών συμπτώματα, που ξεκινούν από αϋπνία, εφιάλτες και κλειστοφοβία έως «αναλαμπές» όπου βιώνουν ξανά και ξανά το σκηνικό της βίας.
Σύμφωνα με το γιατρό Μουντς, τα προβλήματα αυτά πρέπει να αναλάβει να τα επιλύσει ένας ψυχοθεραπευτής. Εάν γίνουν χρόνια, απειλούν τις προσπάθειες που πρέπει να καταβάλουν οι πρόσφυγες για να μάθουν μια νέα γλώσσα και να ενσωματωθούν στην αγορά εργασίας.
