“Εκ των προτέρων οργάνωση της απογοήτευσης” θα ήταν η άμεση εκλογή των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τον πρόεδρο της, Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Με δηλώσεις του, ο Ρομπάι δήλωσε πλήρως αντίθετος σε μια τέτοια επιλογή για τις εκλογές του 2014, την οποία μάλιστα χαρακτήρισε “παράλογη”.
Όπως σημειώνει η ιστοσελίδα euractiv.com, οι δηλώσεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με τις τρεις μεγάλες πολιτικές ομάδες της ΕΕ, που έχουν διακηρύξει ότι θα προτείνουν συγκεκριμένους υποψηφίους στις εκλογές του 2014. Προειδοποίησε δε ότι η “τεράστια νομιμοποίηση που θα προέλθει από μία άμεση εκλογή μπορεί να αποβεί αντιπαραγωγική”.
Τα σχόλια έγιναν κατά τη διάρκεια συνεδρίου για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διοργανώθηκε από το βελγικό υπουργείο Εξωτερικών, το ίδρυμα Bertelsman και το ίδρυμα King Baudouin κι είχε ως στόχο να συζητήσει την τελική έκθεση της Ομάδας για το Μέλλον της Ευρώπης. Η Ομάδα για το Μέλλον της Ευρώπης αποτελείται από τους υπουργούς Εξωτερικών 11 χωρών: της Αυστρίας, του Βελγίου, της Δανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.
Σύμφωνα με τις προτάσεις των 11 υπουργών, ένα κύριο βήμα για την ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης θα συντελούνταν εφόσον κάθε μεγάλη πολιτική ομάδα καθορίζει μία υποψηφιότητα στο πλαίσιο των επόμενων ευρωεκλογών, η οποία θα ίσχυε και για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο Ρομπάι ξεκαθάρισε ότι έχει ήδη προειδοποιήσει σχετικά τους Υπουργούς, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
“Όπως είπα στη Νέα Υόρκη: δίνεις σε κάποιον μία τεράστια νομιμοποίηση. Εάν όμως διατηρήσει τις ίδιες αρμοδιότητες έναντι των κρατών μελών, τότε έχεις εξασφαλισμένη την απογοήτευση. Εάν κάτι τέτοιο δεν συμβαδίσει με την απονομή ευρύτερων εξουσιών στην Επιτροπή, τότε καλύτερα να το ξεχάσουμε” τόνισε.
Ο ίδιος αναφερόμενος στις προτάσεις που έχουν ακουστεί για απευθείας εκλογή του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είπε “αυτό θα ήταν ακόμα πιο παράλογο. Κι αυτό γιατί έτσι δημιουργείς ένα αξίωμα που είναι πραγματικά ανταγωνιστικό σε σχέση με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου πρέπει να επιτυγχάνει συμβιβασμούς ανάμεσα στους ηγέτες. Δεν μπορεί όμως αυτό το πρόσωπο να έχει μεγαλύτερη νομιμοποίηση από τους συμμετέχοντες στο Συμβούλιο. Πώς θα είναι σε θέση να επιτυγχάνεται η συναίνεση ανάμεσα στα μέλη;”.
