O Ντέιβιντ Κάμερον θέλει να αλιεύσει όσο το δυνατόν περισσότερες ψήφους από την εργατική τάξη. Και για τον σκοπό αυτό ξεσκονίζει τα παλιά και επιτυχημένα θατσερικά εγχειρίδια, που υπόσχονται στις οικογένειες με μεσαία εισοδήματα πρόσβαση σε δικό τους σπίτι. Αυτό προβλέπει, μεταξύ άλλων, το μανιφέστο του κόμματός του που παρουσίασε χθες, και του επιτρέπει να εμφανίζεται ως ο εγγυητής της ασφάλειας και της ευημερίας της εργατικής τάξης.
Ο βρετανός πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι η αρχική στρατηγική του, που αναδείκνυε τη μείωση του ελλείμματος και την οικονομική ανάκαμψη, δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη. Ηταν μια αρκετά γενική ιδέα, που δεν επέτρεπε στους Τόρις να πάρουν μια διαφορά από τους Εργατικούς και να ελπίζουν έτσι ότι θα ηγηθούν της επόμενης κυβέρνησης. Στην ομιλία που εκφώνησε στο Σουίντον, ο Κάμερον ζήτησε από τους ψηφοφόρους να του επιτρέψουν να «τελειώσει τη δουλειά» και προειδοποίησε ότι η εναλλακτική λύση είναι το χάος και η ανικανότητα των κυβερνήσεων Μπλερ και Μπράουν. Δεν έμεινε όμως σε αυτό. Εδωσε έμφαση στα διαταξικά συνθήματα της προκατόχου του, της Μάργκαρετ Θάτσερ, μιλώντας για παράδειγμα για το «όνειρο μιας δημοκρατίας ιδιοκτητών». Η πρωτοβουλία αυτή σημαίνει πρακτικά τη διεύρυνση του λεγόμενου «δικαιώματος στην αγορά», το οποίο εισήγαγε η Σιδηρά Κυρία τη δεκαετία του '80. Πρόκειται για ένα σύστημα που επιτρέπει την αγορά κοινωνικών κατοικιών από τους ανθρώπους που τις νοικιάζουν, με έκπτωση που ο Κάμερον υποσχέθηκε ότι θα φτάνει ως και το 70% της τιμής της αγοράς.
Το μέτρο αυτό, που αφορά κυρίως τους πολίτες 25 ως 35 ετών, παρουσιάστηκε από τον Κάμερον μαζί με μια σειρά κοινωνικών μέτρων που προβλέπουν μεταξύ άλλων τη θέσπιση του αφορολόγητου για όσους λαμβάνουν τον ελάχιστο μισθό, την αύξηση ως και τις 30 ώρες εβδομαδιαίως της δωρεάν παραμονής σε παιδικούς σταθμούς παιδιών εργαζόμενων οικογενειών και το πάγωμα μέχρι το 2020 κάθε αύξησης στα (πανάκριβα) σιδηροδρομικά εισιτήρια. Επιπλέον, η νέα συντηρητική κυβέρνηση θα καταργήσει τον φόρο κληρονομιάς για διαμερίσματα αξίας ως ένα εκατομμύριο λιρών, σε μια κίνηση που απευθύνεται σε ένα ακροατήριο το οποίο μπορεί να ψηφίσει είτε τους Συντηρητικούς είτε τους Εργατικούς.
Ο Κάμερον θέλει να εξαλείψει την εικόνα των Συντηρητικών ως ενός κόμματος των πλουσίων και για τον σκοπό αυτό επανέλαβε χθες το παλιό σύνθημα του «συμπονετικού συντηρητισμού». Θέλει όμως επίσης να αποσπάσει ψήφους και από το Κόμμα της Ανεξαρτησίας, το UKIP του Νάιτζελ Φάρατζ. Ο τελευταίος θα είναι υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Σάουθ Τάνετ και έχει δεσμευτεί ότι αν δεν εκλεγεί θα εγκαταλείψει την ηγεσία του κόμματος. Το 2005 είχε συγκεντρώσει εδώ μόλις 5% και οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν σήμερα 30%, έναντι 31% του συντηρητικού υποψηφίου και 29% του υποψηφίου των Εργατικών.
«Προσφέρουμε στους ξένους που πάσχουν από AIDS αντιιικά φάρμακα που κοστίζουν 30.000 λίρες, ενώ αρνούμαστε την αντικαρκινική θεραπεία σε Βρετανούς με πρόσχημα το κόστος τους», είπε ο Φάρατζ σε πρόσφατη ομιλία του στο Κεντ (όπου επιτρεπόταν η παρουσία μόνο βρετανών δημοσιογράφων!) «Όχι, όποιος μιλάει για μετανάστευση δεν είναι ρατσιστής, απλώς αναδεικνύει το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας, εξαιτίας του οποίου αλλάζουν οι πόλεις μας, μεγαλώνουν οι ουρές στα νοσοκομεία, υποβαθμίζονται τα σχολεία μας και χειροτερεύει η ζωή των εργαζομένων!»
Ο Φάρατζ έγινε δεκτός από διαδηλωτές που φώναζαν στον ίδιο και την ακολουθία του συνθήματα όπως «Ντροπή!», «Φασίστες!», «Ατιμάζετε αυτή τη χώρα!» «Η υποψηφιότητα του Φάρατζ απελευθέρωσε τον ξενόφοβο λόγο», είπε η 60χρονη καθηγήτρια αγγλικών Σίλα ΜακΝτόναλντ. «Οι Πολωνοί δέχονται επιθέσεις όταν μιλούν τη γλώσσα τους, όπως και οι γυναίκες που φορούν μαντήλα. Εξαιτίας του UKIP, η περιοχή μας αντιμετωπίζεται ως εχθρική ζώνη. Πώς θέλετε ο τουρισμός να πάρει πάλι μπροστά σε αυτές τις συνθήκες;»
