Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον απέκλεισε το ενδεχόμενο να διεκδικήσει τρίτη θητεία στο αξίωμα, εάν το κόμμα του κερδίσει τις εκλογές της 7ης Μαΐου —το αποτέλεσμα των οποίων εμφανίζεται ιδιαίτερα αμφίρροπο— κι εκτίμησε πως τότε θα είναι πλέον καιρός να αναδειχθεί νέος ηγέτης των Τόρις.
Οι δηλώσεις του Κάμερον, όπως επισημαίνει το πρακτορείο Reuters, μοιάζουν εν μέρει τουλάχιστον να αποσκοπούν στο να τονιστεί το μήνυμα των Συντηρητικών, να πείσουν πως απομένει να γίνει άλλη μισή προσπάθεια για να επιτευχθεί η αναζωογόνηση της οικονομίας και να εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις: δηλαδή πως θέλει να του δοθούν πέντε χρόνια ακόμη για να “τελειώσει τη δουλειά”.
Ο Κάμερον, το κόμμα του οποίου στις πιο πολλές δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να ισοψηφεί με τους Εργατικούς, είπε επίσης πως θα ήθελε να ασκήσει τα καθήκοντά του για την πλήρη πενταετία 2015-2020 εάν επανεκλεγεί, προσπαθώντας να βάλει τέλος στα σενάρια ότι θα αποχωρήσει από τον θώκο, αφού διεξαχθεί το πιθανολογούμενο δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή —ή μη— της Βρετανίας στην ΕΕ το 2017. Αλλά άφησε να εννοηθεί πως κατόπιν, οι πολιτικές του φιλοδοξίες θα έχουν εκπληρωθεί.
“Προσφέρομαι για να υπηρετήσω ολόκληρη την πενταετία. Αισθάνομαι αρκετά ικανός και αρκετά υγιής για να κάνω αυτή τη δουλειά. Έχω αληθινό πάθος για αυτή και θέλω πραγματικά να νικήσω. Εάν δεν τα καταφέρω, θα απογοητευτώ”, είπε ο Κάμερον στο BBC, την βρετανική δημόσια τηλεόραση.
Ερωτηθείς όμως εάν θέλει μια τρίτη θητεία, είπε: “Όχι... Η τρίτη θητεία δεν είναι κάτι που εξετάζω”.
Ο 48χρονος Κάμερον ανέφερε ότι ανάμεσα στους ενδεχόμενους διαδόχους του στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος είναι η υπουργός Εσωτερικών Τερίσα Μέι, ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον και ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όζμπορν. Σύμφωνα με τον ίδιο, την εποχή εκείνη θα χρειάζεται “μια φρέσκια ματιά, μια νέα ηγεσία” στους Τόρις.
Εάν ο Κάμερον κερδίσει πράγματι τις εκλογές, οι δηλώσεις του αυτές μοιάζουν να προαναγγέλλουν μια μακρά και σκληρή μάχη για την διαδοχή του.
Ο Κάμερον ανέλαβε πρωθυπουργός το 2010, επικεφαλής της πρώτης κυβέρνησης συνασπισμού στη Βρετανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο συνασπισμό συμμετέχουν το δικό του Συντηρητικό Κόμμα, με ήσσονα εταίρο το κεντροαριστερό κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών.
