"Αν το Εθνικό Μέτωπο απογοήτευσε, αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις του έδιναν 30%. Κατά τα άλλα, σε σχέση με τις τελευταίες τοπικές εκλογές του 2011 αύξησε τη δύναμή του κατά 10%. Και σε ορισμένες περιοχές, περνά το 50% κατά τον πρώτο γύρο. Δεν είναι το πρώτο κόμμα της Γαλλίας. Έχει όμως μια ισχυρή δυναμική και βρίσκεται πολύ κοντά στο Σοσιαλιστικό κόμμα και τους συμμάχους του. Η τριχοτόμηση της γαλλικής πολιτικής ζωής επιβεβαιώνεται". Αυτά λέει στον Nouvel Observateur, ο Γάλλος πολιτικός αναλυτής, Πασκάλ Περινό. Όπως εκτιμά, η Αριστερά δεν άντεξε, όπως εκτιμούν ορισμένοι αναλυτές. Από το 50% που είχε λάβει στις τελευταίες τοπικές εκλογές, έπεσε το 35%. Και τα πράγματα θα είναι δύσκολα στον δεύτερο γύρο, καθώς δεν έχει απόθεμα ψήφων. Είναι αλήθεια ότι η Αριστερά δεν εξευτελίστηκε. Αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι αντιστάθηκε στο ρεύμα.
Σε ενδιάμεσες εκλογές όπως αυτές, επισημαίνει ο Περινό, τα κόμματα που κυβερνούν συνήθως ηττώνται. Η Αριστερά διέπραξε όμως εδώ ένα επιπλέον τακτικό σφάλμα με την ακραία διαίρεσή της. Η εναλλακτική Αριστερά δεν αποκόμισε οφέλη από αυτή τη διαίρεση. Ούτε το Μέτωπο της Αριστεράς ούτε οι οικολόγοι πήγαν ιδιαίτερα καλά. Τα δύο αυτά κόμματα δεν έχουν καμιά απήχηση στον πληθυσμό που δοκιμάζεται. Δεν μπορεί λοιπόν να υποστηρίξει κανείς ότι η Αριστερά τιμωρήθηκε, γιατί η κυβερνητική πολιτική δεν είναι αρκετά αριστερή.
Ποια πρέπει να είναι η ανάγνωση των αποτελεσμάτων από την κυβέρνηση; "Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός δεν μπορούν να αρκούνται για πολλούς ακόμη μήνες σε μια ρητορική εναντίον του Εθνικού Μετώπου", απαντά ο γάλλος αναλυτής. "Μόνο θετικά αποτελέσματα θα επιτρέψουν την κινητοποίηση της Αριστεράς. Ως τώρα, οι σοσιαλιστές μπορούσαν να επενδύουν στην απόρριψη του Εθνικού Μετώπου και στην αποτυχημένη επιστροφή του Σαρκοζί. Μετά τα χθεσινά αποτελέσματα, και τα δύο αυτά χαρτιά είναι πια καμένα".
Όπως επισημαίνει ο Πασκάλ Περινό, η Γαλλία δεν είναι πραγματικά μια αριστερή χώρα. Η νίκη του 2012 κτίστηκε πάνω στις επιτυχίες σε τοπικές εκλογικές αναμετρήσεις. Το ίδιο κάνει σήμερα και η Δεξιά. Την ίδια ώρα, το Εθνικό Μέτωπο συνεχίζει να "ριζώνει" σε τοπικό επίπεδο. Χάνει βέβαια το δικαίωμα να αυτοπαρουσιάζεται ως "πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης" και να ισχυρίζεται, κατά συνέπεια, ότι είναι το μόνο που μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις την προεδρία το 2017. Έχει όμως πλέον τη δυνατότητα να οργανώσει σε θεσμικό επίπεδο την υποψηφιότητα της Μαρίν Λεπέν για τις επόμενες προεδρικές εκλογές. Για το Εθνικό Μέτωπο, η αναμέτρηση αυτή είναι η "μητέρα όλων των μαχών".
