Γλίτωσε από τα πυρά των τζιχαντιστών για λίγα λεπτά. Ο χρονογράφος του εντύπου περιγράφει το λουτρό αίματος που συνάντησε όταν έφτασε στα γραφεία, προσπαθώντας να βοηθήσει τους φίλους και συναδέλφους του και επισημαίνει ότι η έκδοση θα συνεχιστεί γιατί «αυτοί οι άνθρωποι δεν σκοτώθηκαν χωρίς λόγο. Αυτή η εφημερίδα έδωσε κάτι στην ελευθερία...».
Με δάκρυα στα μάτια ο Πατρίκ Πελού, χρονογράφος της «Charlie Hebdo», μίλησε για τα συναισθήματά του και τις στιγμές που έζησε, πλησιάζοντας στα γραφεία της εφημερίδας για τη μοιραία σύσκεψη της Τετάρτης, η οποία εξελίχθηκε σε λουτρό αίματος.
Εκτός από δημοσιογράφος, όπως αναφέρει το «Έθνος της Κυριακής» ο Πελού είναι γιατρός ειδικευμένος στα επείγοντα περιστατικά και ήταν αυτή η ιδιότητά του που τον έσωσε από τα πυρά των τζιχαντιστών, οι οποίοι δολοφόνησαν εν ψυχρώ δέκα δημοσιογράφους και δύο αστυνομικούς.
Μία κλήση από την ομάδα των επειγόντων περιστατικών των παρισινών νοσοκομείων ήταν που τον έκανε να καθυστερήσει για τη σύσκεψη της «Charlie Hebdo» και να βρεθεί την ώρα των πυροβολισμών 200 μέτρα μακριά από το ιστορικό πλέον κτίριο στο 11Ο Διαμέρισμα του Παρισιού.
Η ιδιότητα του γιατρού τον βοήθησε και στο να διατηρήσει την ψυχραιμία του, όταν αντίκρυσε τους τραυματίες στα γραφεία της εφημερίδας. Έτρεξε ο ίδιος να βοηθήσει και έσωσε έξι τραυματίες, ενώ κάλεσε τον επικεφαλής της πυροσβεστικής της πυροσβεστικής της γαλλικής πρωτεύουσας, καθώς και πυροσβεστικά οχήματα και ασθενοφόρα.
Όπως αφηγήθηκε, στις περισσότερες περιπτώσεις έβλεπε τους νεκρούς σαν να τους είχε σκοτώσει εκτελεστικό απόσπασμα.
Και αυτό που τον καθήλωσε ψυχολογικά ήταν το γεγονός ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, για να βοηθήσει τους φίλους του, όπως ήταν ο διευθυντής της εφημερίδας Charb (ψευδώνυμο του Στεφάν Σαρμπονιέ), με τον οποίον μιλούσε στο τηλέφωνο κάθε έξι ώρες. Έκλαιγε, αλλά πήρε απόφαση να γράψει για την εφημερίδα ακόμα και με τα δάκρυά του...
