«Αν ήμουν Γερμανός θα ήμουν υπερήφανος για την Ελλάδα, θα μπορούσα να την υπολογίζω ανάμεσα στις χώρες που άλλαξαν την κουλτούρα τους» αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα», ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι.
«Αν η Ελλάδα δεν είχε ενταχθεί στην Ευρωζώνη δεν θα είχε σήμερα, την κουλτούρα της κοινωνικής αγοράς» προσθέτει ο κ. Μόντι και εκτιμά ότι στην περίπτωση της Ελλάδας «έγιναν λάθη από όλες τις πλευρές συμπεριλαμβανομένης της τρόικας».
«Το ευρώ είναι το μεγαλύτερο εξαγωγικό προϊόν της Γερμανίας, και γι’ αυτό πιστεύω ότι ο ευρωπαϊκός Βορράς καλύτερο θα ήταν να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο» σημειώνει, ενώ αναφερόμενος στον λαϊκισμό, στην Ευρώπη, τονίζει ότι «ο λαϊκισμός δεν είχε επιτυχία μόνο στον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και σε χώρες όπως η Γαλλία. «Οι λαϊκιστές» εκτιμά «απορρίπτουν την πολυπλοκότητα των καταστάσεων και προσκολλώνται σε απλοϊκές πολιτικές προτάσεις. Όλα αυτά σημαίνουν και "λιγότερη" ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
«Δεν είναι εύκολο για μια κυβέρνηση να λάβει αποφάσεις που στη συνέχεια πρέπει να εγκριθούν από την πλειοψηφία της Βουλής. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει πολιτικό κόστος» αναφέρει σχολιάζοντας την παρατήρηση ότι οι μεταρρυθμίσεις που προώθησε δεν ανταμείφθηκαν από το εκλογικό σώμα. Εκτιμά, επίσης, ότι μια υπαγωγή της Ιταλίας σε μηχανισμό στήριξης θα ήταν χειρότερη. «Οι Ιταλοί θα το θεωρούσαν εντελώς αποικιακό. Πλήρωσα εγώ το τίμημα, αντί να το πληρώσει η Ευρώπη» τονίζει.
Ο κ. Μόντι υποστηρίζει, ό,τι «χρειάζεται παιδαγωγική δουλειά» προκειμένου να πεισθεί η κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να δείχνουν ως παραδείγματα τα αποτελέσματα σε χώρες που εφάρμοσαν την ίδια πολιτική. Επίσηςπρέπει να χρησιμοποιείτε τη σωστή δόση υπερηφάνειας. Δεν υπάρχει κάποιος εγγενής λόγος που αυτό συνέβη στην Ελλάδα. Η προσπάθεια είναι οδυνηρή και σε κάποιες περιπτώσεις πολύ οδυνηρή. Όμως από όλα αυτά θα αναδυθεί μια νέα Ελλάδα» σημειώνει.
Αναφερόμενος στην προσπάθεια του σημερινού πρωθυπουργού της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι, να πείσει τις χώρες του Βορρά να αποδεχθούν περισσότερη ευελιξία, ο κ. Μόντι υποστηριζει ότι η «ευελιξία» είναι ένας όρος ο οποίος «σε κάποιους φαίνεται επικίνδυνος και σε κάποιους ενάρετος και αντίστροφα. Ανάλογα με το αν είσαι Βόρειος ή Νότιος. Η συζήτηση θα ετίθετο σε διαφορετική βαση αν δεχόμαστε δυο πράγματα. Να αναγνωρίσουμε ό,τι σωστό υπάρχει στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και να έχουμε ισχυρά επιχειρήματα που δεν χρειάζονται χρήση ευελιξίας. Να βγούμε στην αντεπίθεση, για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τις δημόσιες επενδύσεις και να εξηγήσουμε τις οικονομικές τους αρετές στην παραγωγικότητα του συστήματος».
