Την τελεσίδικη απόφαση του, για το αν η απαγόρευση της μπούρκας και του νικάμπ στην αμφίεση των μουσουλμάνων στην Γαλλία και γενικότερα στην Ευρώπη, συνιστά ή όχι παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γνωστοποίησε σήμερα η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κρίνοντας κατά πλειοψηφία ότι η εν λόγω απαγόρευση δεν παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δεν συνιστά διάκριση.
Συμπερασματικά το Δικαστήριο έκρινε ότι η απαγόρευση που επιβλήθηκε από τις Γαλλικές αρχές, με τον νόμο της 11ης Οκτωβρίου 2010, είχε συγκεκριμένες αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση των γυναικών οι οποίες για θρησκευτικούς λόγους επιθυμούν να φορούν δημοσίως την μπούρκα και το νικάμπ αλλά αποφάνθηκε ότι η επιβολή αυτού του μέτρου ήταν αντικειμενικά και εύλογα αιτιολογημένη.
Έκρινε κατά πλειοψηφία ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθώς και παραβίαση του άρθρου 9 (δικαίωμα στο σεβασμό της ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας).
Η υπόθεση αφορούσε την προσφυγή της 24χρονης σήμερα S.A.S. κατά Γαλλίας, που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο στις 11 Απριλίου 2011 και με την οποία στρέφονταν εναντίον της απόφασης των γαλλικών αρχών που απαγόρευσαν, με νόμο από το Οκτώβριο του 2010, την χρήση μπούρκας ή νικάμπ σε δημόσιους χώρους.
Υπενθυμίζεται ότι στην προσφυγή της η S.A.S., η οποία δηλώνει αφοσιωμένη μουσουλμάνα και υποστηρίζει ότι αποτελεί επιλογή της να φορά "μπούρκα" ή "νικάμπ", σύμφωνα με την θρησκευτική πίστη, τον πολιτισμό της και τις προσωπικές της πεποιθήσεις, τονίζονταν ότι ούτε ο σύζυγός της ούτε κανένα άλλο μέλος της οικογένειάς της, έχει ασκήσει πίεση πάνω της για να ντύνεται με αυτόν τον τρόπο.
Διευκρίνιζε, επιπλέον, ότι φοράει το νικάμπ ή την μπούρκα σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο όχι συστηματικά αλλά επιθυμεί, να είναι σε θέση να έχει αυτή την αμφίεση όταν προτιμά να το πράξει.
