Κάνατε μία αγορά μέσω Internet από άλλη χώρα της ΕΕ και τελικώς δεν έχετε λάβει το προϊόν; Μήπως αγοράσατε ηλεκτρονικό υπολογιστή ενώ βρισκόσαστε σε διακοπές και όταν επιστρέψατε στο σπίτι, διαπιστώσατε ότι δεν λειτουργούσε;
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, στις οποίες θα πρέπει να ζητήσετε έννομη προστασία, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρετε πού ακριβώς να απευθυνθείτε.
Ως προς αυτά λοιπόν τα θέματα, η ΕΕ έχει θεσπίσει ένα σύστημα νομοθετικών κανόνων, για να βοηθήσει τους πολίτες που έχουν διασυνοριακές διαφορές. Προτού λοιπόν απευθυνθείτε στα δικαστήρια για αυτό το σκοπό, μπορείτε να προσπαθήσετε να επιλύσετε φιλικά τη διαφορά σας ή να προσφύγετε σε έναν διαμεσολαβητή.
Εάν βέβαια η φιλική επίλυση της διαφοράς και η διαμεσολάβηση αποτύχουν, τότε ελέγξετε και λάβετε τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας του προσώπου κατά του οποίου θα στραφείτε και βεβαιωθείτε ότι το πρόσωπο αυτό (φυσικό ή νομικό) μπορεί να σας αποζημιώσει, διαφορετικά δεν υφίσταται λόγος δικαστικής διαμάχης με αυτό το πρόσωπο.
Ο γενικός κανόνας [Kανονισμός "Βρυξέλλες I (44/2001) ] είναι ότι η υπόθεση εκδικάζεται από τα δικαστήρια του κράτους μέλους, όπου έχει την κατοικία του ο εναγόμενος ή όπου έχει την έδρα της η εταιρία, αλλά σε αυτόν τον κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Η ΕΕ έχει θεσπίσει τις κάτωθι διαδικασίες :
1. Ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής (Κανονισμός 1896/2006):
Η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που ο πολίτης διεκδικεί χρήματα από κάποιον που δεν αρνείται ότι οφείλει το συγκεκριμένο ποσό ("μη αμφισβητούμενες χρηματικές αξιώσεις"). Σε αυτή τη διαδικασία συμπληρώνετε συγκεκριμένα τυποποιημένα έντυπα. Αυτά τα έντυπα μπορείτε να τα δείτε στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Άτλαντα για αστικές υποθέσεις :
https://e-justice.europa.eu/content_european_payment_order_forms-156-el.do
2. Ευρωπαϊκός εκτελεστός τίτλος (Κανονισμός 805/2004)
Ο ευρωπαϊκός εκτελεστός τίτλος είναι ένα πιστοποιητικό που συνοδεύει τη δικαστική απόφαση του εθνικού δικαστηρίου του κράτους-μέλους, ή συνοδεύει το δικαστικό συμβιβασμό ή το δημόσιο έγγραφο και επιτρέπει την εκτέλεσή τους σε άλλο κράτος μέλος. Η διαδικασία του ευρωπαϊκού εκτελεστού τίτλου εφαρμόζεται και για αξιώσεις έναντι προσώπου που δεν αμφισβητεί την αξίωση, εφόσον το εθνικό δικαστήριο έχει ήδη αναγνωρίσει ότι οφείλονται στον ενάγοντα τα σχετικά χρηματικά ποσά. Για να ζητήσει εκτελεστό τίτλο, θα πρέπει κατά κανόνα ο ενάγων να υποβάλει αίτηση στο δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση για την ουσία της υπόθεσης και ο ενάγων πρέπει να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του εθνικού δικαίου που ισχύουν στο εν λόγω κράτος-μέλος.
Στο κάτωθι link μπορείτε να δείτε τα σχετικά έντυπα για τον Ευρωπαϊκό εκτελεστό τίτλο:
http://ec.europa.eu/justice_home/judicialatlascivil/html/rc_eeo_filling_el_el.htm
3. Ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών (Κανονισμός 861/2007)
Η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται στις διασυνοριακές αξιώσεις μέχρι 2000 ευρώ, μη συμπεριλαμβανομένων των τόκων. Η διαδικασία αυτή συνήθως είναι γραπτή και διεξάγεται σύμφωνα με ένα τυποποιημένο έντυπο, το οποίο πρέπει να συμπληρώσει ο ενάγων και στο οποίο ο εναγόμενος μπορεί ν’ απαντήσει μέσω του δικτυακού τόπου.
Τα έντυπα για τις μικροδιαφορές μπορείτε να τα βρείτε στο ακόλουθο link:
https://e-justice.europa.eu/content_small_claims_forms-177-el.do
Γενικά, ο Δικαστικός Άτλαντας σε αστικές υποθέσεις παρέχει πρακτικές πληροφορίες για τις διασυνοριακές διαφορές και περιέχει όλα τα τυποποιημένα έντυπα αιτήσεων που μπορεί να χρειαστεί να συμπληρώσουν οι διάδικοι. Τα έντυπα αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο δικτυακό ιστότοπο:
http://ec.europa.eu/justice_home/judicialatlascivil/html/index_el.htm?countrySession=6&
Ο Kανονισμός "Βρυξέλλες I (44/2001) προβλέπει ποια Δικαστήρια θα πρέπει να εκδικάσουν μία διασυνοριακή διαφορά και πώς μπορεί να αναγνωριστεί και να εκτελεστεί η απόφαση σε άλλο κράτος-μέλος. Για λόγους κόστους και γλώσσας, οι καταναλωτές συνήθως προσφεύγουν στα δικαστήρια του κράτους-μέλους διαμονής τους. Αν η υπόθεση αφορά παραβίαση σύμβασης, αρμόδια είναι τα δικαστήρια του τόπου, όπου θα εκτελεστεί η σύμβαση. Αν η υπόθεση αφορά εξωσυμβατικά ζητήματα (π.χ ένα ποινικό αδίκημα), αρμόδια είναι τα δικαστήρια του τόπου, στον οποίο έλαβε χώρα το ζημιογόνο γεγονός. Ο Κανονισμός αυτός ισχύει για όλες τις αξιώσεις αστικού και εμπορικού χαρακτήρα και μπορεί να εφαρμοστεί αν η αξίωση αμφισβητείται ή η αξία της είναι άνω των 2000 ευρώ.
Όταν προσδιοριστεί το αρμόδιο δικαστήριο, η υπόθεση θα εκδικασθεί από αυτό και εφόσον η απόφαση είναι ευνοϊκή για τον ενάγοντα, η απόφαση αυτή θα πρέπει ν’ αναγνωριστεί και στα άλλα κράτη-μέλη, οπότε ο ενάγων πρέπει να ζητήσει από το Δικαστήριο του κράτους-μέλους της εκτέλεσης να εκδώσει πιστοποιητικό εκτελεστότητας. Όταν ο ενάγων αποκτήσει αυτό το πιστοποιητικό εκτελεστότητας, τότε πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι μηχανισμοί εκτέλεσης του κράτους-μέλους του οφειλέτη (π.χ δικαστικός επιμελητής, κατασχετήριο για κατάσχεση μισθού εις χείρας τρίτου κ.λ.π).
