Σε ένα καμπαναριό εκκλησίας στην Μπαστιά της Κορσικής ανέβηκαν τέσσερις διαζευγμένοι μπαμπάδες διαμαρτυρόμενοι επειδή η δικαιοσύνη δεν τους δίνει την επιμέλεια των παιδιών τους.
Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που γίνεται τέτοιου είδους διαμαρτυρίας.
Οι τέσσερις άνδρες από την Κορσική, διαζευγμένοι ή σε διάσταση από τις συζύγους τους, δηλώνουν "μπαμπάδες που υποφέρουν", αφού θεωρούν ότι η γαλλική δικαιοσύνη τους αδικεί επειδή "ευνοεί τις γυναίκες" και αγνοεί τα δικαιώματα των πατεράδων στο θέμα της επιμέλειας των παιδιών.
Οι τέσσερις, που ζητούν να συναντηθούν με τις πολιτικές και θρησκευτικές αρχές της Κορσικής, έχουν απλώσει τέσσερα πανό στην κορυφή της εκκλησίας της Παναγίας της Λούρδης στην Μπαστιά, στα οποία έχουν γράψει τα συνθήματα: "Ο φεμινισμός σκοτώνει τα παιδιά μας και τη δημοκρατία", "Η δικαιοσύνη διαστρεβλώνει τα γεγονότα", "Παιδιά όμηροι" και "Δικαιοσύνη=Μπίζνες".
Πολλοί πατεράδες έχουν σκαρφαλώσει τους τελευταίους μήνες σε γερανούς ή σε δημόσια κτίρια για να καταγγείλουν τις δικαστικές αποφάσεις που, όπως λένε, τους στερούν τα παιδιά τους. Έχουν τη στήριξη οργανώσεων όπως η "Ομάδα του Κίτρινου Γερανού" και η "SOS Μπαμπάς" οι οποίες ζητούν την εκ περιτροπής διαμονή των παιδιών στα σπίτια και των δύο γονιών τους σε περίπτωση διαζυγίου.
Η κυβέρνηση, επικαλούμενη "το συμφέρον του παιδιού" αντιδρά στην πιθανότητα να γίνει κανόνας η εκ περιτροπής διαμονή αν και ένα νομοσχέδιο που κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση έχει ήδη ψηφιστεί στη Γερουσία.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του υπουργείου Δικαιοσύνης, όταν ένα ζευγάρι χωρίζει το πού θα μείνουν τα παιδιά αποφασίζεται, σε ποσοστό 80%, με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο γονέων. Σε αυτήν την περίπτωση 7 στα 10 ζευγάρια επιλέγουν να ζήσουν τα παιδιά με τη μητέρα, 1 στα 10 με τον πατέρα και τα υπόλοιπα 2 στα 10 να κατοικούν εναλλάξ σε δύο σπίτια. Όταν υπάρχει διαμάχη μεταξύ τους για την επιμέλεια των παιδιών τα δικαστήρια την δίνουν σε ποσοστό 63% στη μητέρα και σε 24,4% στον πατέρα. Η εκ περιτροπής διαμονή εγκρίνεται σε ποσοστό 12,3% ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό (0,2%) παιδιών καταλήγει να μένει στο σπίτι κάποιου συγγενή ή άλλου προσώπου.
