Ακριβώς μισό αιώνα μετά το θάνατό της, η θρυλική τραγουδίστρια Εντίθ Πιαφ τιμάται από τους θαυμαστές της τόσο στην πατρίδα της,τη Γαλλία, όσο και σε όλο τον κόσμο.
Δεκάδες θαυμαστές της βρέθηκαν στο παρισινό κοιμητήριο Περ Λασέζ, για να αφήσουν λίγα λουλούδια στη μνήμη της ενώ, σε στην εκκλησία μιας εργατικής συνοικίας του Παρισιού όπου βαφτίστηκε και έκανε τα πρώτα της βήματα, διοργανώθηκε ένα διαφορετικό, μουσικό, μνημόσυνο με τα "μεγάλα" τραγούδια του "Μικρού Σπουργιτιού".
Παράλληλα, στο Παρίσι γίνεται το φεστιβάλ "Εντίθ Πιαφ", το οποίο θα συνεχιστεί μέχρι την Κυριακή.
Η Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν- όπως ήταν το πραγματικό της όνομα γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι.
Από τις φτωχογειτονιές και τη ζητιανιά , χάρη στον Λουί Λεπλέ- διευθυντή του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ - έγινε η πιο σημαντική παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ και η πιο αγαπημένη τραγουδίστρια της Γαλλίας, όλων των εποχών.
Παλεύει για χρόνια με προσωπικές τραγωδίες και με μία εύθραυστη υγεία αλλά με τα τραγούδια της κατακτά τον κόσμο.
Το 1960 τραγουδά με επιτυχία το "Non, Je Ne Regrette Rien" (Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα) και συνεχίζει να θριαμβεύει τραγουδώντας, παρότι συχνά τρεκλίζει και παραπατά στη σκηνή, λόγω του καρκίνου, από τον οποίο έπασχε.
Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της, τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει "Τεό Σαγαπό" και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (στα 46 της εκείνη και 26 εκείνος). Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της.
Η Εντίθ Πιάφ σβήνει την ίδια μέρα με τον φίλο της, Ζαν Κοκτώ, στις 10 Οκτωβρίου του 1963, μόλις στα 48 της χρόνια στο Plascassier, κοντά στο Grasse από κίρρωση. Ο σύζυγός της μεταφέρει την ίδια μέρα του θανάτου της τη σορό της στη "δική της πόλη", το Παρίσι. Ο τάφος της βρίσκεται στο παρισινό κοιμητήριο Περ Λασέζ.
