Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι ευθύνεται για τον θάνατο 330 ομήρων, ανάμεσά τους 186 παιδιά
Την 1η Σεπτεμβρίου του 2004, μια ομάδα εξτρεμιστών που ζητούσαν κυρίως να τερματιστεί ο πόλεμος στην Τσετσενία, κατέλαβε ένα δημοτικό σχολείο στο Μπεσλάν, στη Βόρεια Οσετία, και πήρε ομήρους σχεδόν 1.200 ανθρώπους μεταξύ των οποίων και 777 παιδιά.
Στις 3 Σεπτεμβρίου, και ενώ συνεχιζόταν η ομηρία, δυνάμεις ασφαλείας της Ρωσίας εισέβαλαν στο σχολείο χρησιμοποιώντας βαρύ οπλισμό. Το σχολείο συγκλονίστηκε από σειρά εκρήξεων και τυλίχθηκε στις φλόγες και ακολούθησε μάχη μεταξύ των απαγωγέων και των ρωσικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 330 άμαχοι, ανάμεσά τους 186 παιδιά, και περίπου 750 τραυματίστηκαν.
Σχεδόν 17 χρόνια μετά την τραγωδία, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τετάρτη τη Ρωσία, επιρρίπτοντάς της ευθύνες για τους εκατοντάδες ομήρους, καθώς επέδειξε «σοβαρές αδυναμίες» στην «προετοιμασία και στον έλεγχο της επιχείρησης ασφαλείας», και έκαναν δυσανάλογη χρήση βίας κατά την επίθεση, καταδικάζοντας τη Μόσχα στην καταβολή 3 εκατομμυρίων ευρώ στους ενάγοντες.
«Οι αρχές είχαν στη διάθεσή τους αρκετές συγκεκριμένες πληροφορίες που έδειχναν ότι είχε προβλεφθεί μια τρομοκρατική επίθεση στην περιοχή με στόχο εκπαιδευτικό ίδρυμα», εξηγεί στην απόφασή του το Δικαστήριο. «Ωστόσο δεν έλαβαν επαρκή μέτρα προκειμένου να εμποδίσουν τους τρομοκράτες να συναντηθούν και να προετοιμάσουν την επίθεση. Δεν είχαν ενισχυθεί τα μέτρα ασφαλείας στο σχολείο και ούτε το προσωπικό του ούτε το κοινό είχαν προειδοποιηθεί για την απειλή».
Όσον αφορά το πώς εκτυλίχθηκε η επίθεση, υπήρξαν στην προετοιμασία της «σοβαρές αδυναμίες που συνιστούν άλλη μία παραβίαση του άρθρου 2 (για το δικαίωμα στη ζωή)».
Εξάλλου οι δυνάμεις ασφαλείας «χρησιμοποίησαν εναντίον του σχολείου ισχυρά όπλα όπως ένα επιθετικό πυροβόλο, χειροβομβίδες και φλογοβόλα, προκαλώντας έτσι επιπλέον θύματα μεταξύ των αμάχων», σύμφωνα με το ΕΔΑΔ.
Στο Δικαστήριο είχαν προσφύγει 409 ρώσοι πολίτες, ορισμένοι από τους οποίους είχαν συλληφθεί όμηροι, ενώ άλλοι είναι μέλη των οικογενειών των θυμάτων.
