Δύο 17χρονα κορίτσια, δίδυμα, ξανθά σαν άγγελοι, τραγουδούν στη Eurovision καλώντας κάποιον να λάμψει μέσα από το σκοτάδι τους, να γίνει ένα “αριστούργημα αγάπης”, να στείλει ένα μήνυμα στον κόσμο να δείξει αγάπη. Τι πιο αθώο, έτσι;
Κι όμως, κάποιοι βλέπουν πίσω από το φετινό τραγούδι της Ρωσίας στην Eurovision μία συγκεκαλυμμένη απειλή κατά της Ουκρανίας, με αφορμή την ουκρανική κρίση!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Financial Times, το τραγούδι “Shine” των αδελφών Τολματσέβι ίσως να έχει ένα βαθύτερο νόημα: Ίσως να είναι μία κωδικοποιημένη ρωσική απειλή κατά της Ουκρανίας, αν διαβάσει κανείς πιο προσεκτικά τους στίχους:
“Ζώντας στα όρια, πιο κοντά στο έγκλημα/περνώ τη γραμμή, ένα βήμα τη φορά/ίσως υπάρχει ένα τόπος, ίσως υπάρχει ένας χρόνος/ίσως υπάρχει μία μέρα που θα είσαι δικός μου”.
Θεωρία συνωμοσίας, θα πείτε. Εξάλλου, πώς μπορεί να αποτελεί ρωσική προπαγάνδα ένα τραγούδι που δεν έχουν γράψει καν Ρώσοι – μάλιστα, παραγωγός του τραγουδιού και εκ των συνθετών του είναι ένας Έλληνας, ο Δημήτρης Κοντόπουλος.
Όμως υπάρχει και ένα ακόμα στοιχείο που υποστηρίζει τη θεωρία αυτή, και έχει να κάνει με το παρελθόν των δύο νεαρών κοριτσιών, της Αναστάσια και της Μαρία Τολματσέβι.
Οι αδελφές Τολματσέβι δεν είναι καινούργιες στον κόσμο της Eurovision, καθώς το 2006, μόλις σε ηλικία 9 ετών είχαν κερδίσει την Junior Eurovision, το διαγωνισμό δηλαδή για παιδιά κάτω των 15 ετών.
Ένα χρόνο αργότερα, σαν σήμερα, στις 9 Μαΐου του 2007, οι αδελφές Τολματσέβι βρέθηκαν στη μέση της Κόκκινης Πλατείας, κατά τη διάρκεια των εορτασμών για τη νίκη κατά της ναζιστικής Γερμανίας, όπου τραγούδησαν με πάθος το κλασικό πατριωτικό τραγούδι “Κατιούσα”, που διηγείται την ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που τραγουδά περπατώντας στην όχθη ενός ποταμού, καθώς ονειρεύεται τον αγαπημένο της, ο οποίος πολεμά στο μέτωπο.
Και το τραγούδησαν φορώντας στολές του σοβιετικού στρατού, όπως μπορείτε να δείτε στο βίντεο:
Μήπως τελικά τα αθώα κοριτσάκια που έστειλε στη Eurovision η Ρωσία δεν είναι και τόσο... αθώα; Τα συμπεράσματα δικά σας...