Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Κριμαία της Ουκρανίας και όλος ο κόσμος παρακολουθεί ανήσυχος τα όσα διαδραματίζονται εκεί.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν ζήτησε από την Άνω Βουλή της Ρωσίας να εγκρίνει την αποστολή στρατευμάτων ενώ η Μόσχα διαθέτει έτσι κι αλλιώς βάση με χιλιάδες άνδρες στην περιοχή αυτή εδώ και χρόνια.
Γιατί φοβούνται όλοι τόσο πολύ τα όσα γίνονται στην Κριμαία;
Η χερσόνησος αυτή στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας έχει παραδοσιακά έντονα φιλορωσικό στοιχείο. Την Κριμαία κατοικούν περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι περισσότεροι μιλούν τη ρωσική ως κύρια γλώσσα ενώ αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι εθνικά.
Η Κριμαία ήταν ένα από τα ισχυρά προπύργια του Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Πολλοί πιστεύουν αυτές τις μέρες ότι ο Γιανουκόβιτς έπεσε θύμα πραξικοπήματος και μάλιστα έχει ήδη προωθηθεί (για τις 30 Μαρτίου) δημοψήφισμα για την απόσχιση της περιοχής από την Ουκρανία.
Μια σύντομη ιστορία της Κριμαίας
Η Ρωσία είχε στην κατοχή της την Κριμαία εδώ και περίπου 200 χρόνια, από το 1783. Το 1954, η περιοχή εκχωρήθηκε από τη Μόσχα στην Ουκρανία, μέλος της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
Στην Κριμαία ζει μια ισχυρή μειονότητα, οι Τάταροι, πληθυσμός μουσουλμανικός που βρέθηκε υπό ισχυρό διωγμό από το Στάλιν το 1944. Ο τότε επικεφαλής της ΕΣΣΔ τους κατηγόρησε ότι κατά το Β' Παγκόσμιο συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς Ναζί.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, μόλις 1 στους 4 κατοίκους της Κριμαίας είναι ουκρανικής καταγωγής, εν αντιθέσει προς το 58% που είναι ρωσικής και το 12 που είναι Τάταροι. Μεγάλες ομάδες Τατάρων επέστρεψαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Κριμαία, μετά την πτώση του σοβιετικού μπλοκ. Συχνά είχαν αψιμαχίες με τους Ρώσους πάνω σε ζητήματα κατοχής γης.
Το νομικό καθεστώς της Κριμαίας
Αν και αποτελεί κομμάτι της Ουκρανίας με απόφαση της Ρωσίας, τελεί μέχρι σήμερα υπό καθεστώς ημιαυτονομίας, απόφαση του 1994 που συνυπέγραψαν εκτός από τη Μόσχα και το Κίεβο και οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία. Εξ ου και έχει τη δική της Βουλής. επίσης διαθέτει δικό της πρόεδρο και πρωθυπουργό που ορίζονται από το Κίεβο.
Η θέση της Ρωσίας
Η Ρωσία έχει μια τεράστια ναυτική βάση στην Κριμαία και συγκεκριμένα στη Σεβαστούπολη. Η συμφωνία με το Κίεβο ορίζει ότι τα ρωσικά στρατεύματα δεν μπορούν να αναλάβουν στρατιωτική δράση.
Όμως, το προηγούμενο με τη Νότια Οσετία ανησυχεί αναλυτές και αξιωματούχους. Με την ίδια ακριβώς αφορμή η Ρωσία έστειλε στρατεύματα στην αποσχισθείσα από τη Γεωργία περιοχή το 2008, σε ένα πόλεμο που κράτησε περίπου μια εβδομάδα.
Παρά τις απειλές και τις διακηρύξεις πάντως, το ΝΑΤΟ, το 2008, δεν προσέτρεξε ποτέ σε βοήθεια της Γεωργίας.
Ωστόσο, η Κριμαία και η Ουκρανία είναι αντίστοιχα πολύ μεγαλύτερες από τη Νότια Οσετία και τη Γεωργία, έτσι η αναταραχή πολύ μεγαλύτερη και με πιο σοβαρές συνέπειες.
Δύση και Ρωσία έχουν... προηγούμενα για την Κριμαία
Ήταν το 1853 μέχρι το 1856, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία που κατέρρεε που έγινε ο λεγόμενος "Κριμαϊκός Πόλεμος". Βρετανία και Γαλλία δεν έβλεπαν με καλό μάτι τις βλέψεις της Ρωσίας στα Βαλκάνια και έτσι εισέβαλαν και κατέλαβαν τη Σεβαστούπολη.
Η Ρωσία είχε χάσει στον τότε πόλεμο. Σήμερα όμως η θέση της στην παγκόσμια σκακιέρα είναι πολύ πιο ισχυρή από ότι το 19ο αιώνα.
