Επιτέλους, ένα από τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας βρήκε τη λύση του. Επί δεκαετίες, επιστήμονες και απλοί άνθρωποι αναρωτιόντουσαν γιατί κάθε φορά που το τοστ τυχαίνει να πέσει στο πάτωμα, πέφτει σχεδόν πάντα από την πλευρά που του έχουμε βάλει βούτυρο, με αποτέλεσμα να γίνονται όλα χάλια.
Απ’ ότι φαίνεται, τα πάντα εξαρτώνται από το ύψος του τραπεζιού. Από τη στιγμή που η φέτα του τοστ θα αρχίσει να πέφτει από το τραπέζι, αρχίζει να στριφογυρίζει και προλαβαίνει να κάνει μισή στροφή μέχρι να φτάσει στο πάτωμα. Κι αφού η βουτυρωμένη πλευρά είναι πάντοτε η πάνω, αυτή είναι που καταλήγει να κολλήσει και στο πάτωμα!
Ο ειδικός διατροφής Καθηγητής Chris Smith και η ομάδα του στο Manchester MET University, έκαναν το σχετικό πείραμα: έριξαν 100 φέτες του τοστ με βούτυρο, από ένα τραπέζι ύψους 76 εκατοστών. Οι 81 φέτες κατέληξαν με τη βουτυρωμένη πλευρά στο πάτωμα. Η ομάδα των ερευνητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αν κάποιος θέλει η πεσμένη φέτα του να βρεθεί με τη βουτυρωμένη πλευρά από πάνω, θα πρέπει να του πέσει από ένα τεράστιο τραπέζι ύψους 2,4 μέτρων, ώστε να προλάβει να ολοκληρωθεί η περιστροφική κίνηση κατά 360 μοίρες. Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον παράγοντας, σε αυτό το εκκεντρικό πρόβλημα φυσικής: τα μικρά κοιλώματα που έχουν οι φέτες του τοστ, αυξάνουν την αντίσταση του αέρα κατά την πτώση, πόσω μάλλον όταν η μία πλευρά είναι και βουτυρωμένη.
Το συγκεκριμένο φαινόμενο, έχει απασχολήσει επιστήμονες και κοινό για πάνω από 180 χρόνια…
