Φανταστείτε να μπορούσε ο εγκέφαλός σας να συνδεθεί με τον εγκέφαλο κάποιου άλλου ανθρώπου, ώστε να μπορείτε να σκεφτείτε τις σκέψεις του, να νιώσετε τα συναισθήματά του, ακόμα και να δείτε αυτό που βλέπει. Μοιάζει με επιστημονική φαντασία, όμως νέες μελέτες μοιάζουν να φέρνουν αυτό το σενάριο λίγο πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον χρησιμοποίησαν την τεχνική της ηλεκτροεγκεφαλογραφίας για να εντοπίσουν πότε ένας άνθρωπος σκεφτόταν να πατήσει ένα κουμπί την ώρα που έπαιζε ένα βιντεοπαιχνίδι. Κατόπιν, με έναν αλγόριθμο ο εντοπισμός αυτός μετατρεπόταν σε σήμα που μεταδιδόταν μέσω Διαδικτύου για να ενεργοποιήσει έναν μαγνητικό παλμό στον κινητικό φλοιό του εγκεφάλου ενός δεύτερου ανθρώπου, κάνοντας το δάχτυλό του να κινηθεί με τέτοιο τρόπο, σαν να πατούσε ένα κουμπί.
Η έρευνα αυτή αναδεικνύει ορισμένες σημαντικές δυνατότητες που μας δίνει η σύγχρονη τεχνολογία. Σε μία παρόμοια μελέτη, ερευνητές του πανεπιστημίου Ντιουκ υποστήριξαν ότι κατάφεραν να “συνδέσουν” τους εγκεφάλους ποντικιών, χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια εμφυτευμένα στους εγκεφάλους τους, τα οποία μπορούσαν να “αποκωδικοποιούν” τα σήματα που έστελνε το ηλεκτρόδιο του πρώτου ποντικιού και να καταλαβαίνουν πότε αυτός αποφάσιζε να πιέσει έναν από τους δύο μοχλούς που υπήρχαν. Η αξιοσημείωτη διαφορά με την προηγούμενη μελέτη είναι ότι εδώ μιλάμε για πρόκληση απόφασης και όχι κάποιας αντανακλαστικής κίνησης.
Μήπως όλα αυτά είναι στοιχεία που μας οδηγούν σε ένα μέλλον όπου θα είναι εφικτή η “ανάγνωση” του εγκεφάλου, δηλαδή σύνθετοι αλγόριθμοι θα μπορούν να εφαρμοστούν σε εγκεφαλικά δεδομένα, αποκωδικοποιώντας σκέψεις και προθέσεις; Ή ακόμα και σε ένα μέλλον όπου θα είναι εφικτό για άτομα με αναπηρίες να επανακτήσουν τον έλεγχο των άκρων τους χρησιμοποιώντας αποκωδικοποιημένες εντολές κίνησης των μυών; Δεν είναι καθόλου απίθανο...
