Μπορεί ο Γαλιλαίος να μην ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε το τηλεσκόπιο (η εφεύρεσή του αποδίδεται στον Γερμανό Χανς Λίπερχεϊ το 1608), αλλά ήταν αναμφίβολα αυτός που κατάφερε να το προσαρμόσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί κανείς να εξερευνήσει με αυτό το διάστημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σε λίγους μήνες, από το καλοκαίρι του 1609 ως τον Ιανουάριο του 1610, ο Γαλιλαίος κατάφερε να αυξήσει τη μεγέθυνση του τηλεσκοπίου κατά 21 φορές !
Πώς μπόρεσε όμως να το κάνει αυτό ακολουθώντας την πεπατημένη της επικρατούσας τότε θεωρίας της οπτικής; Σύμφωνα με μελέτη δύο ερευνητών του πανεπιστημίου της Χάιφα, στο Ισραήλ, ο Γαλιλαίος απλά δεν προχώρησε στην πεπατημένη, καθώς θα ήταν αδύνατο με αυτόν τον τρόπο αυτό που έκανε, αλλά επινόησε μία επαναστατική θεωρία, που του επέτρεψε αυτό το κατόρθωμα.
Όπως επισημαίνουν οι Γιάκοβ Ζικ και Γκιόρα Χον στη μελέτη τους, ο Γαλιλαίος εξέδωσε τις αστρονομικές του ανακαλύψεις το Μάρτιο του 1610, σε ένα φυλλάδιο με τίτλο Siderus Nuncius, στην αρχή του οποίου περιγράφει τις ακριβείς παραμέτρους που θα πρέπει να έχει ένα καλό αστρονομικό τηλεσκόπιο και επιχειρεί να πείσει τους αναγνώστες για την αξιοπιστία των ανακαλύψεών του, περιγράφοντας πώς βαθμονομηθεί η οπτική του απόδοση.
Σύμφωνα με τους Ζικ και Χον, με τον τρόπο αυτό ο Γαλιλαίος αποκαλύπτει το εντυπωσιακό βάθος των γνώσεών του της οπτικής. “Πιστεύουμε ότι ο Γαλιλαίος είχε μία επαναστατική οπτική θεωρία την οποία δεν ήθελε να αποκαλύψει, όμως η πρακτική του και τα σωζόμενα όργανα την αποκαλύπτουν”, αναφέρουν οι δύο ερευνητές.
Βέβαια, όσα στοιχεία κι αν υπάρχουν, αυτή είναι απλά μία θεωρία. Την αλήθεια δε θα τη μάθουμε ποτέ με βεβαιότητα, αφού ο Γαλιλαίος δεν άφησε πίσω του καμία καταγεγραμμένη ιδέα σχετικά με την οπτική θεωρία του...
