Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά κατάφεραν να αναπτύξουν νέα υποτυπώδη δόντια από την πιο απίθανη πηγή: τα ανθρώπινα ούρα.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής και Υγείας της Γκουανγκτσού, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα αναγέννησης των κυττάρων "Cell Regeneration Journal", σύμφωνα με το BBC, έδειξαν ότι τα ούρα είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν ως πηγή βλαστικών κυττάρων, τα οποία, με τη σειρά τους, μπορούν να μετατραπούν σε μικροσκοπικά δόντια.
Όμως, δυτικοί επιστήμονες επισήμαναν πως η αναδημιουργία κανονικών δοντιών από ούρα δεν θα είναι εύκολος στόχος. Ήδη διάφορες ερευνητικές ομάδες ανά τον κόσμο προσπαθούν να αναδημιουργήσουν νέα δόντια, σε αντικατατάσταση αυτών που καταστρέφονται λόγω ηλικίας ή πλημμελούς υγιεινής του στόματος. Τα βλαστοκύτταρα από διαφορετικά σημεία του σώματος αποτελούν ένα βασικό πεδίο έρευνας γι' αυτό τον σκοπό.
Οι Κινέζοι επιστήμονες πήραν κύτταρα ανθρώπινων ούρων και τα αναπρογραμμάτισαν στο εργαστήριο, ώστε να αποκτήσουν ξανά τον χαρακτήρα βλαστικών κυττάρων. Στη συνέχεια, εισήγαγαν σε ποντίκια αυτά τα πολυδύναμα κύτταρα, μαζί με άλλο βιολογικό υλικό. Μετά από τρεις εβδομάδες, είχαν αρχίσει να δημιουργούνται νέα δόντια, που περιείχαν τα βασικά συστατικά τους (οδοντικό πολφό, οδοντίνη, αδαμαντίνη κ.α.). Όμως τα στοιχειώδη αυτά δόντια δεν ήσαν τόσο σκληρά όσο τα κανονικά.
Είναι, έτσι, πρόωρο να πει κανείς ότι σε σύντομο χρόνο θα είναι εφικτό να δημιουργηθούν πλήρη δόντια από ούρα. Όπως παραδέχτηκαν οι Κινέζοι επιστήμονες, πρέπει να γίνουν ακόμα πολλές έρευνες, ώσπου να γίνει πραγματικότητα "το όνειρο μιας ολικής αναγέννησης ανθρώπινων δοντιών για κλινική θεραπεία".
Από την άλλη, ο Βρετανός καθηγητής Κρις Μέισον, ειδικός στα βλαστοκύτταρα στο University College του Λονδίνου, δήλωσε πως τα ανθρώπινα ούρα συνιστούν κακό σημείο αφετηρίας. «Είναι πιθανότατα ένα από τα χειρότερα σημεία εκκίνησης, καθώς (τα ούρα) περιέχουν πολύ λίγα κύτταρα και η αποτελεσματικότητα της μετατροπής τους σε βλαστικά είναι πολύ μικρή», όπως είπε. Προειδοποίησε ακόμα ότι ο κίνδυνος μόλυνσης, από βακτήρια και άλλους μικροοργανισμούς είναι μεγαλύτερος σε σχέση με άλλες πηγές βλαστοκυττάρων.
