Οι κήποι ήταν κρεμαστοί. Αλλά δεν ήταν της Βαβυλώνας!
Μια παρεξήγηση... ιστορικών διαστάσεων, ίσως οδηγήσει στη “μετακόμιση” ενός από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, των περίφημων κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας.
Διακεκριμένη ιστορικός από τη Βρετανία κατέληξε, σύμφωνα με τις έρευνες της, ότι οι κρεμαστοί κήποι δεν βρίσκονταν στη Βαβυλώνα αλλά στην πόλη Νινευή. Η έρευνα πάντως της ιστορικού έδειξε ότι οι κήποι πράγματι υπήρξαν, κάτι που αναιρεί προηγούμενους ιστορικούς ισχυρισμούς ότι το θαύμα αυτό της αρχαιότητας δεν υπήρξε ποτέ!
Η δρ Στέφανι Ντάλεϊ του Ασιατικού Ινστιτούτου του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μετά από 20ετή εξονυχιστική έρευνα, ανακοίνωσε ότι, πέρα από κάθε αμφιβολία, οι θαυμαστοί κήποι ήσαν στη μεγάλη ανταγωνίστρια της Βαβυλώνας, τη Νινευή, σχεδόν 500 χιλιόμετρα βορειότερα, κοντά στη σημερινή πόλη Μοσούλη του Ιράκ.
Μάλιστα, τους περίφημους κήπους έκτισε ο μεγάλος Ασσύριος ηγεμόνας Σεναχερίμπ και όχι, όπως πίστευαν ως τώρα οι ιστορικοί, από ο βαβυλώνιος βασιλεύς Ναβουχοδονόσορας.
Μεταξύ άλλων, η Βρετανίδα ιστορικός έχει ανακαλύψει ένα ανάγλυφο γλυπτό από το παλάτι του Σεχανερίμπ στη Νινευή, το οποίο ταιριάζει ακριβώς με την κλασσική ιστορική περιγραφή των κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας. Αν και το πρωτότυπο του εν λόγω γλυπτού χάθηκε τον 19ο αιώνα, έχουν διασωθεί αντίγραφα του σχεδίου του.
Επιπλέον, η Στ. Ντάλεϊ αναφέρει ότι μετά την κατάληψη της Βαβυλώνας από τους Ασσυρίους το 689 πΧ, η ασσυριακή πρωτεύουσα Νινευή εθεωρείτο η “Νέα Βαβυλώνα”, γεγονός που βοήθησε ώστε να δημιουργηθεί η λανθασμένη εντύπωση πως οι κρεμαστοί κήποι βρίσκονταν στην ίδια τη Βαβυλώνα. Ακόμα, τουλάχιστον μια ακόμη πόλη στη Μεσοποταμία περιγραφόταν ως “άλλη Βαβυλώνα” ήδη από τον 13ο αιώνα π.Χ.
Ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και μηχανικής
Οι κρεμαστοί κήποι είχαν κατασκευαστεί με αμφιθεατρικό σχήμα (όπως τα αρχαία θέατρα) σε ένα τεχνητό λόφο με ύψος περίπου 25 μέτρων. Στη βάση τους υπήρχε μια μεγάλη λίμνη, η οποία τροφοδοτείτο από ρυάκια που έρρεαν από διάφορες κατευθύνσεις. Δέντρα και λουλούδια είχαν φυτευτεί στην κορυφή στεγασμένων κιονοστοιχιών.
Ο μεγάλος κήπος, ο οποίος φαίνεται πως χτίστηκε περίπου το 700 π.Χ. (ή λίγο μετά) στο παλάτι του Σεχαρίμπ, είχε μήκος περίπου 120 μέτρων και ποτιζόταν με τουλάχιστον 35.000 λίτρα νερού, που έρχονταν μέσω ενός πολύπλοκου συστήματος καναλιών, φραγμάτων και υδραγωγείων από απόσταση έως 80 χιλιομέτρων. Όταν έφθανε στον κήπο, το νερό ανυψωνόταν μηχανικά στις διαδοχικές αναβαθμίδες με ειδικές αντλίες από χαλκό, έτσι ώστε να ποτίζονται τα φυτά μέχρι το υψηλότερο επίπεδο.
