Οι αρχαίες γλώσσες και τα κρανία των ανθρώπων εξελίχθηκαν από κοινού
Μπορεί η γλώσσα να μην έχει κόκαλα (και κόκαλα να τσακίζει αλλά αυτό είναι από... άλλη παροιμία) αλλά φαίνεται πως η εξέλιξη των γλωσσών των ανθρώπων και των... οστών τους έχουν πορεία παράλληλη στο χρόνο και εξαρτώνται το ένα από το άλλο.
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν της Γερμανίας, με επικεφαλής τη διακεκριμένη Ελληνίδα καθηγήτρια παλαιοανθρωπολογίας Κατερίνα Χαρβάτη-Παπαθεοδώρου, ο σχηματισμός των διαφορετικών γλωσσών και γλωσσικών ομάδων συνέβη στην ίδια περίοδο και στην ίδια γεωγραφική τοποθεσία με την ανάπτυξη των διακριτών ανατομικών χαρακτηριστικών στα κρανία των διαφόρων πληθυσμών.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 265 αρχαία κρανία από την Αφρική, την Ασία και την Ωκεανία, καθώς και το λεξιλόγιο άνω των 800 γλωσσών και διαλέκτων από τις ίδιες περιοχές.
Οι έρευνες πρέπει να συνεχιστούν προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα, ωστόσο αν πράγματι επιβεβαιωθούν, θα καταδειχθεί η συσχέτιση της ανάπτυξη των γλωσσικών οικογενειών και τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπινου είδους στο μακρινό παρελθόν.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια μέθοδο για να μετρούν αυτόματα τον βαθμό ομοιότητας ανάμεσα σε δύο γλώσσες, καθώς και ανάλογες τεχνικές για να συγκρίνουν τις ομοιότητες των ανθρωπίνων κρανίων. Τόσο η γλωσσική όσο και η ανατομική ομοιότητα μειώνεται, όσο μεγαλώνει η γεωγραφική απόσταση. Πληθυσμοί που είναι γλωσσικά όμοιοι, έχουν επίσης μεγαλύτερη ανατομική ομοιότητα και το αντίστροφο.
Η Χαρβάτη και οι συνεργάτες της δημιούργησαν πέρυσι, στο Κέντρο Προωθημένων Ανθρωπιστικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, το πρωτοποριακό πρόγραμμα «Λέξεις, Οστά, Γονίδια, Εργαλεία» για να ρίξουν περισσότερο φως στον τρόπο που αυτά τα τέσσερα συνεξελίχθηκαν στην πορεία της ανθρωπότητας.
http://www.nature.com/articles/srep36645
