Μια φυσική τάση προς τα θετικά, αισιόδοξα και ευτυχισμένα συναισθήματα έχει ο άνθρωπος, όπως αποδεικνύει μια νέα μεγάλη αμερικανική έρευνα.
Η έρευνα που δημοσιεύεται στα "Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών" (PNAS) των ΗΠΑ, ανέλυσε ένα τεράστιο όγκο γλωσσικών στοιχείων, με βάση τη σύγχρονη τεχνική των "μεγάλων δεδομένων" (big data).
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν την οικουμενική τάση των ανθρώπων να χρησιμοποιούν θετικές λέξεις που τείνουν προς την ευτυχία, αντανακλούν σχεδόν όλες οι γλώσσες του πλανήτη. Τα ευρήματα μια υπόθεση που είχε διατυπωθεί από Αμερικανούς ψυχολόγους ήδη από τη δεκαετία του '60, ότι είναι η έμφυτη η τάση των ανθρώπων να κάνουν χρήση θετικών παρά αρνητικών λέξεων, προτιμώντας να βλέπουν τη φωτεινή και αισιόδοξη, παρά τη σκοτεινή και λυπητερή πλευρά των πραγμάτων.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν πολλά δισεκατομμύρια λέξεις από όλο τον πλανήτη, αξιοποιώντας ποικίλες ψηφιακές πηγές, από βιβλία έως μηνύματα στο Twitter και από τηλεοπτικά προγράμματα έως στίχους τραγουδιών.
Η έρευνα συμπεριέλαβε τις 100.000 συχνότερα χρησιμοποιούμενες λέξεις από τις δέκα ευρύτερα εξαπλωμένες γλώσσες (αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά, κινεζικά κ.α.). Στη συνέχεια, κάθε λέξη "βαθμολογήθηκε" για το συναισθηματικό περιεχόμενό της από ομάδες εθελοντών, που μιλούσαν τις αντίστοιχες γλώσσες.
Το συμπέρασμα είναι ότι οπουδήποτε στη Γη οι άνθρωποι μιλάνε, τα λόγια τους έχουν μια τάση να ρέπουν προς τη θετική όψη της ζωής, προς την αισιοδοξία και προς την ευτυχία. "Όπου ψάξαμε, βρήκαμε ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πιο πολλές θετικές λέξεις από ό,τι αρνητικές", δήλωσε ο Πίτερ Ντοντς. Όπως είπε, η γλώσσα, η μεγαλύτερη ″τεχνολογία″ του ανθρώπου, έχει μια εγγενή θετική ροπή.
Η ισπανική είναι η γλώσσα με την μεγαλύτερη θετική τάση, καθώς οι λέξεις της εμφάνισαν το υψηλότερο "σκορ" από πλευράς ευτυχίας. Στον αντίποδα βρίσκεται η κινεζική γλώσσα, που εμφανίζει την μικρότερη θετική ροπή. Ερωτηματικό παραμένει κατά πόσο θα γίνει πιο αισιόδοξος και χαρούμενος ένας Κινέζος που θα μάθει να μιλάει ισπανικά!
Οι ερευνητές προσπαθούν επίσης να εφαρμόσουν ένα "ηδονόμετρο" (ειδικό λογισμικό - μετρητή ευτυχίας) για να αξιολογήσουν με σχετική αντικειμενικότητα της ευτυχία που είναι "ενσωματωμένη" σε κάθε ομιλούμενη γλώσσα και σε κάθε γραπτό κείμενο.
