Όταν πατούσε στη στεριά, τίποτα δεν τον έσκιαζε: ήταν περίπου 3 μέτρα μεγαλύτερος από τον Τυραννόσαυρο Ρεξ ενώ όταν έμπαινε στη θάλασσα για να φάει, κατάπινε έναν ολόκληρο καρχαρία.
Ο λόγος για τον Σπινόσαυρο, τον πρώτο αμφίβιο δεινόσαυρο που ανακαλύπτεται ποτέ.
Είχε μήκος 15 μέτρα και βάρος 7 τόνων.
Τα απολιθώματα του ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στη Μαροκινή Σαχάρα.
Ο Σπινόσαυρος, που είχε μουσούδα κροκόδειλου, διέθετε στην πλάτη του ένα τεράστιο πτερύγιο ύψους δύο μέτρων σαν ιστίο, που εξείχε για τα καλά, όταν κυνηγούσε καρχαρίες γιατί πεινούσε!
Ο επικεφαλής της ανακάλυψης, παλαιοντολόγος Νιζάρ Ιμπραχίμ, μίλησε εντυπωσιασμένος για το εύρημα: "ήταν σαν να μελετούμε ένα εξωγήινο ζώο από το διάστημα. Δεν μοιάζει με κανέναν άλλο δεινόσαυρο που έχω δει ποτέ".
Ο "Σπινόσαυρος ο Αιγυπτιακός" (όπως είναι η πλήρης ονομασία του), το σώμα του οποίου έμοιαζε με τεράστια πάπια, ζούσε πριν από περίπου 95 έως 97 εκατ. χρόνια. Αρχικά ήταν καθαρά στεριανό είδος, αλλά σταδιακά εξελίχτηκε για να κυνηγά ψάρια και στο νερό με τα γιγάντια δόντια του. Από ένα σημείο και μετά πιο άνετα κολυμπούσε, παρά περπατούσε στην ξηρά.
Η πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη του Σπινόσαυρου ήλθε στο φως το 1912, όταν ο Γερμανός αιγυπτιολόγος Ερνστ Φράιχερ Στρόμερ φον Ράιχενμπαχ ανακάλυψε τα πρώτα απολιθώματα στην Αιγυπτιακή Σαχάρα. Όμως αυτά τα πολύτιμα ευρήματα καταστράφηκαν το 1944, στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τον βομβαρδισμό του Μουσείου του Μονάχου από βρετανικά αεροπλάνα.
Όμως, ο παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Σικάγο μπόρεσε να μελετήσει ό,τι διασώθηκε από τις σημειώσεις και εικόνες του Ερνστ Φράιχερ Στρόμερ στο οικογενειακό κάστρο του τελευταίου στη Βαυαρία, καταφέρνοντας τελικά να ανακαλύψει νέα απολιθώματα στην ανατολική Μαροκινή Σαχάρα, στην περιοχή Κεμ-Κεμ. Στο μακρινό παρελθόν, αυτή η περιοχή ήταν καταπράσινη αλλά άκρως επικίνδυνη, καθώς φιλοξενούσε ένα τεράστιο δίκτυο μεγάλων ποταμών, γεμάτων από 7μετρα ιπτάμενα ερπετά, αρπακτικούς δεινόσαυρους, καρχαρίες, 11μετρους κροκόδειλους και άλλα υδρόβια πλάσματα.
