Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν δύο άστρα, που είναι τα πιο μακρινά που έχουν ποτέ εντοπιστεί στον γαλαξία μας. Τα άστρα βρίσκονται στη λεγόμενη εξωτερική άλω, δηλαδή στην απομακρυσμένη περιφέρεια του γαλαξία, σε αποστάσεις 775.000 και 900.000 ετών φωτός αντίστοιχα.
Ο κυρίως γαλαξίας μας έχει διάμετρο περίπου 100.000 ετών φωτός. Όμως γύρω από αυτόν υπάρχει μια μεγάλη σφαιρική άλως διάσπαρτη από άστρα, η οποία περιβάλλει τον γαλαξιακό δίσκο και εκτείνεται σε αποστάσεις εκατοντάδων χιλιάδων ετών φωτός.
Πολλοί αστρονόμοι πιστεύουν ότι αυτή η άλως αποτελεί δημιούργημα από τα απομεινάρια των νάνων γαλαξιών που κατά καιρούς «καταβροχθίστηκαν» από τον δικό μας γαλαξία, όμως κάποια ‘ψίχουλα' από το ‘γεύμα' δεν κατέληξαν στον κυρίως γαλαξιακό δίσκο, αλλά στην περιφέρειά του. Έτσι, αυτά τα μακρινά άστρα αποτελούν ‘φαντάσματα' από τους περασμένους γαλαξίες που απορροφήθηκαν από τον δικό μας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζον Μποχάνσκι του Κολλεγίου Χάβερφορντ της Πενσιιλβάνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "Astrophysical Journal Letters", ανακάλυψαν τους δύο πολύ μακρινούς ψυχρούς ερυθρούς γίγαντες ULAS J0744+25 και ULΑS J0015+01, οι οποίοι βρίσκονται περίπου στο ένα τρίτο της απόστασης μεταξύ του γαλαξία μας και του γειτονικού «αδελφού» σπειροειδούς γαλαξία της Ανδρομέδας, που ανήκει στην ίδια Τοπική Ομάδα γαλαξιών με τον δικό μας. Τα δύο άστρα απέχουν από τη Γη πέντε φορές περισσότερο από ό,τι το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος.
Μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει μόνο επτά άστρα στην εξώτερη άλω του γαλαξία μας, σε απόσταση άνω των 400.000 ετών φωτός. Οι ερυθροί γίγαντες είναι πολύ σπανιότερα άστρα σε σχέση με τους ερυθρούς νάνους, όμως οι πρώτοι είναι σχεδόν 10.000 φορές πιο φωτεινοί από τους δεύτερους, πράγμα που τους καθιστά πιο εύκολα ανχνεύσιμους, ακόμη και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
"Είναι σαν να αναζητάς βελόνα στα άχυρα, μόνο που εν προκειμένω η βελόνα είναι ένας ερυθρός γίγαντας και τα άχυρα είναι τα εκατομμύρια των ερυθρών νάνων", δήλωσε ο Μποχάνσκι, η ομάδα του οποίου περιλαμβάνει αστρονόμους από τα πανεπιστήμια της Βοστώνης, του Μίσιγκαν, του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν και του ολλανδικού Αστρονομικού Ινστιτούτου Καπτέιν.
"Οι αποστάσεις από αυτά τα δύο άστρα είναι τόσο μεγάλες που είναι σχεδόν αδιανόητες. Για να πάρουμε μια ιδέα, όταν το φως από το άστρο ULΑS J0015+01 ξεκίνησε το ταξίδι του προς τη Γη, οι πρόγονοί μας μόλις άρχιζαν να φτιάχνουν τις πρώτες φωτιές τους", όπως είπε ο αμερικανός αστρονόμος.
