Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακάλυψαν μια νέα τεχνική, που δοκίμασαν με επιτυχία σε πειραματόζωα, χάρη στην οποία μπορούν να διατηρούν υγιή τα προς μεταμόσχευση όργανα, κρατώντας τα σε ψύξη έως τέσσερις ημέρες μετά την αφαίρεσή τους, πολύ περισσότερο από ό,τι έχει ποτέ επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Έτσι, τριπλασιάζεται έως τετραπλασιάζεται το πολύτιμο «παράθυρο» του χρόνου διατήρησης των οργάνων σε καλή κατάσταση.
Η νέα μέθοδος «υπερ-ψύξης», όπως ονομάστηκε, εφόσον δοκιμαστεί με ανάλογη επιτυχία και στους ανθρώπους, δίνει νέες ελπίδες σε πολλές χιλιάδες ασθενείς σε όλο τον κόσμο, που περιμένουν εναγωνίως μια μεταμόσχευση οργάνου, καθώς η όλη διαδικασία δεν θα είναι πια τόσο βιαστική όπως κατ’ ανάγκη συμβαίνει τώρα. Θα είναι, έτσι, πλέον δυνατή η συχνότερη αεροπορική μεταφορά οργάνων για μεταμόσχευση από και προς όλο τον κόσμο, ακόμη και με διηπειρωτικά ταξίδια. Επίσης, θα επιτραπεί το καλύτερο ταίριασμα του δότη με τον λήπτη, με αποτέλεσμα να μειωθούν οι περιπτώσεις απόρριψης εν καιρώ του οργάνου από τον οργανισμό του λήπτη, καθώς και οι σχετικές επιπλοκές.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή εμβιομηχανικής Κορκούτ Ουϊγκούν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Nature Medicine", σύμφωνα με το BBC και το "New Scientist", έκαναν πειράματα με αρουραίους. Όπως έδειξαν, το προς μεταμόσχευση ήπαρ είναι δυνατό να διατηρηθεί υγιές σε κατάσταση επί τρεις έως τέσσερις ημέρες, έναντι των 24 ωρών το πολύ με τη σημερινή τεχνολογία, που συνδυάζει την ψύξη με ένα χημικό διάλυμα που ανακαλύφθηκε στις ΗΠΑ το 1983. Το ποσοστό επιβίωσης των πειραματόζωων, στα οποία έγινε μεταμόσχευση οργάνου μετά από ψύξη διάρκειας τεσσάρων ημερών, ήταν 58%.
Η πρώτη μεταμόσχευση ολόκληρου ανθρώπινου οργάνου, ενός νεφρού, έγινε πριν από περίπου 60 χρόνια και αποτέλεσε σημαντικό ορόσημο στην ιατρική. Από τότε, πολλά όργανα μεταμοσχεύονται κάθε χρόνο παγκοσμίως, αλλά υπάρχει μια εντεινόμενη έλλειψη διαθέσιμων δωρητών και οργάνων, με συνέπεια είτε οι ασθενείς να περιμένουν επί μήνες έως ότου βρεθεί διαθέσιμο όργανο, είτε οι γιατροί να καταφεύγουν στην μεταμόσχευση οργάνων από ζώα (ξενομεταμόσχευση).
Μόλις ένα όργανο αφαιρείται από το σώμα, τα κύτταρά του αρχίζουν να πεθαίνουν. Η ψύξη επιβραδύνει αυτή τη διαδικασία, μειώνοντας το ρυθμό μεταβολισμού των κυττάρων, όμως μέχρι σήμερα, όταν η ψύξη κρατά πάνω από μία ημέρα, κάνει μη αναστρέψιμη ζημιά στο όργανο, καθώς αυτό παγώνει. Η νέα τεχνική συνδυάζει την ψύξη του αφαιρεθέντος οργάνου (στους μείον έξι βαθμούς Κελσίου) με την χορήγηση σε αυτό δύο αντιψυκτικών χημικών και θρεπτικών ουσιών, καθώς και οξυγόνου μέσω των αιμοφόρων αγγείων του. Αυτό παρατείνει το χρονικό «παράθυρο» για την μεταμόσχευση του οργάνου, προτού παγώσει.
Θα χρειαστούν κι άλλα πειράματα, κατ’ αρχήν σε μεγαλύτερα ζώα και τελικά σε ανθρώπους, έως ότου βεβαιωθούν οι επιστήμονες ότι αυτό που πέτυχαν με ένα μικρό ήπαρ τρωκτικού βάρους μόνο δέκα γραμμαρίων, είναι δυνατό να επαναληφθεί σε ένα ανθρώπινο ήπαρ βάρους ενάμισι κιλού. Οι ερευνητές αισιοδοξούν πάντως ότι η τεχνική τους θα "δουλεύει" και με άλλα προς μεταμόσχευση όργανα, πέρα από το ήπαρ, όπως την καρδιά, τα νεφρά κ.α.
