Για χρόνια αποτελούσε μυστήριο για τους επιστήμονες: κάποιες φορές εμείς, με μόλις 2 πόδια, μπουρδουκλωνόμαστε και πέφτουμε. Πώς το χταπόδι, με τα οκτώ του πλοκάμια καταφέρνει και δεν δένεται κόμπος;
Η απάντηση δόθηκε μόλις πρόσφατα: το μυστικό κρύβεται σε μια ειδική χημική ουσία που εκκρίνεται από το δέρμα του και αποτρέπει τις πανίσχυρες βεντούζες του να κολλάνε μεταξύ τους ή επάνω σε άλλα πλοκάμια.
Να σημειωθεί ότι τα χταπόδια θεωρούνται από τα πλέον ευφυή θαλάσσια πλάσματα.
Επιστήμονες από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ ανακάλυψαν ότι οι βεντούζες ανιχνεύουν μια χημική ουσία που εκκρίνει το δέρμα του χταποδιού με αποτέλεσμα να ακυρώνουν προσωρινά το σύστημα προσκόλλησης.
Και γιατί μας ενδιαφέρει αυτό;
Οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα χταπόδια (όσο είναι ζωντανά, γιατί δεν ισχύει το ίδιο για τα ακρωτηριασμένα πλοκάμια), μπορούν να ενεργοποιούν το μηχανισμό αυτό κατά βούληση. Αν αποκωδικοποιηθεί η διαδικασία, τότε θα μπορούσε η γνώση αυτή να αξιοποιηθεί για την κατασκευή εύκαμπτων βιορομπότ που θα βρουν εφαρμογή σε πολλούς τομείς, μεταξύ των οποίων και η ιατρική.
"Ανάμεσα στα πλεονεκτήματα των εύκαμπτων ρομπότ είναι και το γεγονός ότι μπορούν να αναπλάθουν το σχήμα τους. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη χρήση τους σε άγνωστα περιβάλλοντα, στα οποία θα μπορούν να ελίσσονται εύκολα, αποφεύγοντας εμπόδια. Ένα τέτοιο περιβάλλον θα μπορούσε να είναι – μεταξύ άλλων - και ο ανθρώπινος οργανισμός" εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Δρ Νιρ Νέσερ.
Ήδη η ερευνητική ομάδα βρίσκεται σε συνεργασία με τους επιστήμονες του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος STIFF-FLOP, με στόχο την ανάπτυξη ενός εύκαμπτου χειρουργικού εργαλείου που θα μοιάζει με πλοκάμι χταποδιού.
