Κάποιοι προτιμούν τους σκύλους και άλλοι τις γάτες. Όποιο από τα δύο ζώα κι αν επιλέγει κανείς ως κατοικίδιο, ένα είναι το σίγουρο: ότι οι σκύλοι και οι γάτες είναι ικανοί να αγαπούν σαν τους ανθρώπους!
Σύμφωνα με έρευνες, στον οργανισμό των τετράποδων φίλων μας εκλύεται η ίδια ορμόνη που απελευθερώνεται στους ανθρώπους όταν είναι ερωτευμένοι: η οξυτοκίνη, ή όπως είναι αλλιώς γνωστή «η ορμόνη της αγάπης».
Όπως αναφέρει ο Paul Zak σε άρθρο του στο TheAtlantic, ερευνητές από το πανεπιστήμιο ClaremontGraduateUniversity της Καλιφόρνια, πήραν δείγμα αίματος από 100 εθελοντές για να καθορίσουν τη βασική φυσιολογική τους κατάσταση.
Στη συνέχεια τους έβαλαν σε ένα δωμάτιο, όπου έπαιξαν είτε με ένα σκύλο είτε με μια γάτα για 15 λεπτά.
Ακολούθησε ένα δεύτερο δείγμα αίματος και, στη συνέχεια οι συμμετέχοντας μπήκαν στον ίδιο χώρο με άλλους ανθρώπους, προκειμένου οι ερευνητές να αξιολογήσουν πώς αλληλεπιδρούσαν με αυτούς.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει, ότι όταν οι άνθρωποι συμμετείχαν σε κοινωνικές δραστηριότητες με άλλους τα επίπεδα οξυτοκίνης αυξάνονταν κατά 10 έως 50%.
Η αλλαγή στα επίπεδα της ορμόνης αυτής στο αίμα, αποτελούσε δείκτη του βαθμού της σχέσης τους με τους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, όταν ένας γονιός βλέπει το παιδί του να τρέχει κατά πάνω του και να τον αγκαλιάζει, τότε τα επίπεδα οξυτοκίνης στο αίμα του μπορεί να αυξάνονται έως και 100%. Όταν όμως κανείς κάνει χειραψία με έναν άγνωστο, τότε η αύξηση αυτή δεν είναι παραπάνω από 5-10%, εκτός κι αν τον θεωρήσει ελκυστικό με αποτέλεσμα το ποσοστό αυτό να ανεβαίνει στο 50%!
Η οξυτοκίνη (ή ωκυτοκίνη) θεωρείται, ακόμη, αναπαραγωγική ορμόνη. Τα επίπεδά της αυξάνονται κατά τη διάρκεια της κορύφωσης στο σεξ, δημιουργώντας έναν ιδιαίτερο δεσμό ανάμεσα στους συντρόφους.
Η μελέτη που έγινε με τους σκύλους και τις γάτες έδειξε όμως, ότι κανένα από τα δύο είδη ζώων δεν αύξανε σταθερά τα επίπεδα οξυτοκίνης στους ανθρώπους.
Μόνο το 30% των συμμετεχόντων παρουσίασε αύξηση του ποσοστού οξυτοκίνης στον οργανισμό τους μετά από το παιχνίδι με ένα από τα δύο ζώα.
Αυτό που βρήκαν οι ερευνητές ήταν, ότι ο παράγοντας που προέβλεπε το κατά πόσο και εάν τα επίπεδα οξυτοκίνης σε έναν άνθρωπο θα αυξάνονταν ήταν το πόσα κατοικίδια –οποιουδήποτε είδους- είχε κάποιος κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αντίθετο ίσχυε για όσους έπαιξαν με γάτες. Οι σκύλοι είναι περισσότερο προσανατολισμένοι προς τον άνθρωπο, σε σχέση με τις γάτες, αναφέρει το δημοσίευμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη, ότι οι σκύλοι βοηθούσαν στη μείωση των ορμονών του στρες καλύτερα από τις γάτες.
Το 1872 στο βιβλίο του «TheExpressionoftheEmotionsinManandAnimals» ο Κάρολος Δαρβίνος υποστήριζε ότι τα συναισθήματα διατηρούνται μεταξύ των ειδών και πως τα ζώα διαφορετικών ειδών συμβάλλουν στην απελευθέρωση οξυτοκίνης το ένα στο άλλο, υποδηλώνοντας ότι είναι ικανά να αγαπούν, όπως ο άνθρωπος!
