Πιο ευαίσθητοι οικογενειάρχες και πιο αλτρουιστές από οποιοδήποτε άλλο είδος εγκληματιών είναι οι μαφιόζοι, όπως αποκάλυψε έρευνα Ιταλών επιστημόνων στις ιταλικές φυλακές. Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι μαφιόζοι δεν έχουν χαρακτηριστικά ψυχοπαθητικής προσωπικότητας.
Οι ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα εγκληματικής συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας "Criminal Behaviour and Mental Health", μελέτησαν δύο ομάδες κρατουμένων: μία από 30 μέλη της σικελικής Μαφίας και μία δεύτερη από 39 καταδικασμένους που δεν ήσαν μέλη της οργάνωνσης. Από τους μαφιόζους, επτά είχαν καταδικαστεί για φόνο, 17 για βίαιες πράξεις και οι υπόλοιποι για άλλες υποθέσεις (εμπόριο ναρκωτικών, σεξουαλική εκμετάλλευση, απαγωγές κ.α.)
Η βασική διαπίστωση ήταν ότι, σε σχέση με τους υπόλοιπους εγκληματίες, οι μαφιόζοι είναι πιο ικανοί στο να διαχωρίζουν τα αισθήματα και τις σκέψεις τους σε μια αρνητική πλευρά (που τους επιτρέπει να κάνουν τις "δουλειές" της Μαφίας) και μια θετική (που τους δίνει τη δυνατότητα να ζουν ως καλοί και στοργικοί οικογενειάρχες).
Όλοι οι φυλακισμένοι που συμμετείχαν στην έρευνα, υποβλήθηκαν σε μια εξειδικευμένη δοκιμασία (τεστ) που δείχνει σε ποιο βαθμό η προσωπικότητά τους έχει ψυχοπαθητικά και ψυχωτικά στοιχεία. Όταν το "σκορ" είναι 30 και πάνω, τότε κάποιος θεωρείται ψυχοπαθής. Κανένας από τους μαφιόζους δεν ξεπέρασε αυτό το όριο και έτσι τυπικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ψυχοπαθής εγκληματίας, παρά τα πολλαπλά εγκλήματά του (ειδεχθή σε αρκετές περιπτώσεις).
Οι μαφιόζοι είχαν σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις οικογένειές τους σε σχέση με τους μη μαφιόζους εγκληματίες και ποτέ δεν είχαν σταματήσει να γράφουν και να τηλεφωνούν στους αγαπημένους τους.
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι τα παραπάνω χαρακτηριστικά αφορούν μαφιόζους σχετικά χαμηλά στην ιεραρχία της οργάνωσης, καθώς η πρόσβαση στα "μεγάλα κεφάλια" που κρατούνται στις φυλακές, απαγορεύεται αυστηρά από τις ιταλικές Αρχές.
Σε κάθε περίπτωση, οι Ιταλοί επιστήμονες εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι τα ευρήματα αυτά "γεννούν νέες ελπίδες πως είναι δυνατή η επανακοινωνικοποίηση των καταδικασμένων μελών της Μαφίας, επειδή δείχνουν μεν σημαντικά αντικοινωνικά χαρακτηριστικά, όμως παράλληλα έχουν διατηρήσει την ικανότητά τους για συναισθηματική σύνδεση, αυξάνοντας έτσι περισσότερο τις πιθανότητες συμμετοχής τους σε προγράμματα κοινωνικής επανένταξης, σε σχέση με άλλους κρατούμενους στις ιταλικές φυλακές".
