Πόσες φορές δεν έχετε υποδυθεί, όταν ήσασταν παιδιά, ότι φοράτε έναν μαγικό μανδύα που σας κάνει αόρατους και μπορείτε να μεταφέρεστε από το ένα μέρος στο άλλο, χωρίς να σας παίρνει χαμπάρι κανείς;
Ερευνητές από το Τέξας στις ΗΠΑ και το Τορόντο τον Καναδά ισχυρίζονται ότι έχουν εφεύρει δύο διαφορετικούς τύπους «αόρατων μανδυών».
Προς το παρόν, οι συσκευές αυτές κάνουν τα πράγματα να φαίνεται ότι «εξαφανίζονται» σε μήκη κύματος μη ανιχνεύσιμα στο ανθρώπινο μάτι, ωστόσο οι ερευνητές και των δύο προϊόντων υποστηρίζουν ότι η κατασκευή ενός «αόρατου μανδύα» δεν είναι πλέον ένα άπιαστο όνειρο.
Το 2006 ερευνητές από το πανεπιστήμιο Duke δημιούργησαν για πρώτη φορά ένα μηχάνημα, που μπορούσε να κάνει μικροσκοπικά αντικείμενα δύο διαστάσεων να φαίνονται αόρατα στα μικροκύματα.
Ωστόσο, δεν είχε καμία σχέση με αυτά που διαβάζουν ή βλέπουν στην οθόνη οι θαυμαστές του Χάρι Πότερ. Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα, σύμφωνα με μελέτη του Dr. Andrea Alú από το πανεπιστήμιο του Τέξας, ήταν ότι ενώ έκανε τα αντικείμενα «αόρατα» σε μια συχνότητα, τα κάνει πιο «ορατά» σε άλλη συχνότητα.
Για παράδειγμα, ένα αντικείμενο που είναι αόρατο στο κόκκινο φως, είναι πιο ορατό στο μπλε φως, γράφει ο Ben Terris στο nationaljournal.com.
Ο Alú όμως ισχυρίζεται ότι έχει εφεύρει μια νέα συσκευή που «διορθώνει» αυτό το πρόβλημα. Χρησιμοποιεί συνθετικά υφάσματα, που δεν υπάρχουν στη φύση, τα οποία μπορούν να κάμψουν το φως γύρω από ένα αντικείμενο και να το κάνουν σαν να μην υπάρχει εκεί.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι αναμένει μέσα στα επόμενα χρόνια να έχει τελειοποιήσει τη συσκευή του.
Την ίδια ώρα, ερευνητές από τον Καναδά, φαίνεται ότι προχωρούν κι αυτοί κοντά στο «στόχο».
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PhysicalReviewX, ο καθηγητής George Eleftheriades και ο μαθητής τους Michael Selvanayagam στο Τορόντο, περιγράφουν ένα μηχάνημα που έχει κατασκευαστεί από σειρά κεραιών οι οποίες εκτρέπουν το φως και τα ραδιοκύματα μακριά από το αντικείμενο που περιβάλλουν.
Το κόστος της συσκευής είναι μικρότερο των 2.000 δολαρίων και οι ερευνητές την ονόμασαν «the active cloak machine».
Ίσως λοιπόν να μην είμαστε πολύ μακριά από την ημέρα που θα μπορούμε να… κυκλοφορούμε αόρατοι!