Υποθέστε ότι ξαφνικά βρισκόσασταν π.χ. στην αρχαία Επίδαυρο πριν από 2.500. Ένα επιβλητικό θέατρο, γεμάτο από κόσμο. Επί σκηνής ανεβαίνει χορός και ηθοποιοί για να παίξουν Αριστοφάνη ή Αισχύλο...
Βεβαίως, όπως ξέρουμε, η αρχαία τραγωδία έχει και μουσικά ιντερμέδια, δεν είναι μόνον απαγγελία κειμένου. Πώς ακουγόταν όμως αυτή η μουσική; Τα κείμενα είναι ίσως πιο εύκολο να σωθούν. Ο ήχος όμως;
Ένας καθηγητής κλασικής μουσικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αποφάσισε να ανασκευάσει τη μουσική της αρχαίας Ελλάδας.
Όπως γράφει στο BBC ο ίδιος ο Armand D'Angour: "φανταστείτε ότι σε 2.500 χρόνια από τώρα έχουν επιβιώσει από τους Beatles μερικοί στίχοι ή από τις όπερες του Βέρντι έχουν σωθεί μόνον τα λόγια".
Και μας καλεί να φανταστούμε πόσο εκπληκτική εμπειρία θα ήταν αν μπορούσαμε να βρούμε τα όργανα που έπαιζαν εκείνη την εποχή και να ακούγαμε τα λόγια για μια ακόμη φορά αλλά με την κατάλληλη μουσική πλαισίωση. Αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει ο ίδιος και ιδού ένα πρώτο δείγμα της δουλειάς του:
Ο D'Angour μελέτησε πολύ και κατάφερε να ανασκευάσει κομμάτια της περιόδου 750 π.Χ. - 400 π.Χ.
Για να παιχτούν τα κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν όργανα όπως λύρα, αυλός και κρουστά.
Επίσης, όπως λέει είναι σχετικά ασφαλές να πούμε ότι η μουσική στην αρχαία Ελλάδα πρέπει να ήταν κάπως έτσι γιατί αυτό που έχει σημασία είναι ο ρυθμός και ο ρυθμός επιβιώνει ακόμη μέσα από το μέτρο των καθαυτό κειμένων της αρχαίας ελληνικής λυρικής γραμματείας.
